یکی از اندوهناک ترین بحران هایی که امروزه خانواده ها با آن رو به رو هستند، بحران عشق ورزی ناقص است. به این صورت که از عشق ورزیدن صادقانه و صمیمانه، اکراه یا ترس دارند. و از این که یکدیگر را در اغوش بگیرند ناراحت و خجالت زده شوند. عشق یعنی متعهد شدن و بسیاری از ما فکر می کنیم که عشق به عنوان اتفاقی است که به ما به وقوع می پیوندد و یا نمی پیوندد می بینیم. ما اطرافیانمان را ناقص می بینیم تا از عشق خود دفاع کنیم. به سبب غفلتمان در ارتباط با رفاه و آسایش دیگران خود را معذور می داریم و و حتی گاهی می ترسیم تا احساسات خود را نشان دهیم. 

آیا از عاشق شدن می ترسیم؟

پژوهش های انجام شده از سوی روانشناس خانواده نشان می دهد که علی رغم نیازمان به عشق ، از عاشق شدن و مورد عشق قرار گرفتن، می ترسیم. ممکن است شدت این ترس به حدی باشد که بر نیازمان به عشق غلبه کند و باعث شود که دیگران را دوست نداشته باشیم. و تضمینی نیست که همیشه دیگران  ما را دوست بدارند. بیش ترین نگرانی از عشق به علت رد شدن ، از دست دادن و یا نارضایتی از ابعاد و شدت آن است. 

چگونه صمیمیت واقعی را از صمیمیت سطحی تشخیص دهیم؟

در رابطه ی سالم پنهان کاری، گاردگرفتن، مواظب هر حرف و حرکت خود بودن و دفاع کردن از احساسات خویش وجود ندارد. و افراد یکدیگر را آن گونه که هستند قبول کنند. اما خیلی از اوقات افراد چنین کاری نمی توانند انجام دهند. فاصله گرفتن در عشق به صمیمیت و هم شور و اشتیاق و تعهد لطمه می زند و برای نشان دادن این وضع به توضیح سبک عاشقانه سطحی می پردازند که در این سبک از روابط عاشقانه، صمیمیت سطحی جای صمیمیت واقعی را پر می کند، ارتباط صادقانه خود را گارد گرفتن می دهد و شور و اشتیاق شهوانی جای خود را به یک رفتار جنسی معمولی و پیش پا افتاده می دهد. در چنین وضعی فرد فاصله گرفته معنای صمیمی بودن را درک نمی کند زیرا هرگز آن را تجربه نکرده است. از آن جایی که فاصله گرفته ها از نزدیک شدن احساس تهدید می کنند، ارتباط آن ها حالت گارد گرفتگی دارد و حتی تدافعی است. فرد فاصله گیرنده ممکن است بخواهد درباره مباحث مربوط به رابطه صحبت کند اما نمی تواند در مورد احساساتش صحبت کند. و این نوع رابطه باعث می شود که صمیمیت واقعی و اصیل شکل نگیرد.

صمیمیت خود محور چیست؟

بر اساس مطالعات مشاور روانشناسی سبک عاشقانه خفه کننده می باشد و سبکی است که در آن صمیمیت بکر و اصیل جای خود را به صمیمیت خود محور می دهد و ارتباط صادقانه خود را با ارتباط چاپلوسانه عوض می کند و عدم امنیت نیز شکل می گیرد. در چنین روابطی افراد بیش از اندازه وابسته و خواهان نزدیک شدن هستند و عدم احساس امنیت آن ها و هویت شکستنی که دارند مانع از آن می شود که بتوانند از پس چالش صمیمیت برآیند . شخص به شدت وابسته ، به جای این که با همسرش به طور برابر وارد شود ، نقش کودک گونه به خود می گیرد و شریک زندگی خود را به عنوان والد قرار می دهدو شریک زندگی کسی است که به او احساس امنیت می دهد. و همواره نگران است که رابطه خود را به مخاطره بیندازد .

طبق نظر مشاوران ازدواج چگونگی یادگیری رابطه صمیمانه واقعی با جنس مخالف یک وظیفه رشدی دوران بزرگسالی است . انجام دادن این وظایف در مرحله بعدی زندگی، برای داشتن رابطه صمسمانه واقعی با همسر ضروری است. صمیمیت یک فرایند پویا و تعاملی است که بر اساس اطمینان و احترام متقابل شکل می گیرد . هر همسری باید با اطمینان کامل برای در میا گذاشتن عمیق ترین افکار و احساساتش را بدون ترس و سو گیری و ارزیابی داشته باشد. علاوه بر این، برای درک این که همسر آن چه را که مطرح می شود می پذیرد و یک فرد باید احساس کند که همسرش نیز متقابلا پذیرفته می شود و سطوح عمیق خود افشایی میان آن ها وجود دارد و توانایی خود افشایی در آن ها وجود دارد. و این کاملا متقابل است و به رابطه اجازه می دهد به سمت سطوح عمیق تر اطمینان و عشق حرکت کند. برای این که بدانیم نیاز های همسر به اندازه کافی ارضا می شود باید موارد زیر را ارزیابی کنیم.

اول) شدت نیازهای صمیمیت کلی هر دو همسر

دوم) شدت هر بعد از نیاز ها برای هر دو همسر

سوم) رضایت هر همسر از باز بودن، پذیرش، پاسخگو بودن، خواستنی بودن و توانایی ارضای هر بعد از صمیمیت

چهارم) رضایت هر همسر از تمایلات و توانایی همسرش برای تعامل متقابل ، باز و گشودهگی، خود افشایی،، تعبیر شخصی و ...

در واقع در صمیمیت افراد احساست و تجارب خود را با یکدیگر در میان می گذارند زیرا که صمیمیت مهم ترین عامل تحکیم روابط زوج هاست. شناخت متقابل، حمایت کردن یکدیگر، تقسیم شادی و غم، احساس شا د بودن در کنار همسر باعث صمیمیت می شود. و به طور ناگهانی ایجاد نمی شود و به تدریج به وجود می آیدو با بیان افکار، احساسات ، حمایت و تاثیر رفتارهای مثبت یکدیگر افزایش می یابد. و هر چقدر وجوه مشترک بیشتر شوند صمیمیت هم عمیق تر می شود. برای نشان دادن صمیمیت واقعی باید احساسات خود را بیان کنیم و خود و همسرمان را آنگونه که هستیم بپذیریم . دانستن نقاط مثبت و منفی یکدیگر، علایق و حساسیت های همسر همگی از این دسته هستند. برای این که بتوانید صمیمیت واقعی را در زندگی تان ایجاد کنید می توانید با مرکز مشاوران در ارتباط باشید.