اختلال دو قطبی بیماری روان شناختی است که در آن خلق بیمار دچار نوسان می شود و ارتباطی بین خلق وی و آن چه در زندگی اش رخ می دهد، وجود ندارد. و در واقع فرد از حالت بسیار سرخوش و نحریک پذیری به نا امیدی و غم شدید تبدیل می شود. این اختلال برای خود فرد، خانواده، همسر و همکاران بسیار رنج آور است و ممکن است که استرس های زیادی را به همراه داشته باشد. در ادامه به توضیح بیشتر خواهیم پرداخت. 

طبق نظر بهترین روانشناس اختلال دو قطبی در آن افراد به طور متناوب خلق غیر معمول بالا و در برخی موارد دوره های افسردگی را تجربه می کنند و این حالا خلقی موجب افت عملکرد آن ها می شود. علایم تمام افراد با یکدیگر یکسان نیست زیرا که وضعیت خلقی مختلفی را به همراه دارد. بعضی افراد بیشتر دچار خلق پایین و افسردگی می شوند و این در حالی است که برخی دیر از افراد نشانه های خلق بالا و شیدایی را گزارش می کنند. در ادامه به دوره های مختلف این اختلال اشاره می کنیم.

دوره ی افسردگی:

نشانه ها و علایم افسردگی شامل احساسات غم، اضطراب، گناه، خشم، انزوا، نا امیدی، تنهایی، به هم ریختن خواب و اشتها، خستگی و فقدان علاقه نسبت به فعالیت های لذت بخش ، کاهش تمرکز، سرزنش خود، بی تفاوتی و بی احساسی، فقدان علاقه به داشتن رابطه جنسی، تحریک پذیری، خجالتی بودن، نبود انگیزه و افکار خودکشی است. دوره افسردگی اساسی حداقل دو هفته طول می کشد و حتی اگر درمان نشود این دوره تا 6 ماه ادامه خواهد داشت.

دوره ی شیدایی:

طبق نظر مشاور خانواده خوب شیدایی ویژگی اصلی اختلال دو قطبی است و بسته به شدت آن نوع اختلال دو قطبی مشخص می شود.مشخصه ی یک دوره شیدایی وجود خلق بالا است که می تواند به حالت سرخوشی مبدل شود. بیماران معمولا افزایش انرژی و کاهش نیاز به خواب را تجربه می کنند. برای برخی از مبتلایان 3 یا 4 ساعت خواب شیانه کافی است در حالی که برخی دیگر می توانند چندین روز را بدون خوابیدن سپری کنند. بیمار ممکن است دچار فشار تکلم شود و افکارش را به شکلی تجربه کند که انگار به سرعت به ذهنش می آیند و از هم پیشی می گیرند. و معمولا دامنه توجه افراد کاهش پیدا می کند و حواس پرتی نیز بیشتر دیده می شود. در این افراد معمولا قضاوت مختل می شود و دست به رفتارهایی می زنند که غیر معقول است. این افراد ممکن است که اقدام به مصرف مواد،، الکل، کوکایین، یا سایر محرک ها و قرص های خواب آور کنند. و رفتار بیماران ممکن است پرخاشگرانه، غیر قابل تحمل و آزار دهنده باشد. برخی از این دسته از بیماران احتمال دارد که عقاید بزرگ منشانه یا هذیان را تجربه کنند. و یا ممکن است که افزایش میل جنسی داشته باشند و اگر که این مرحله در آن ها شدید باشد، فرد نشانه های روان پریشی را تجربه می کنند و یا حس واقعیت سنجی آن ها مختل می شود. برخی از افراد در حالت شیدایی اضطراب شدیدی دارند و بسیار تحریک پذیر می شوند. در حالی که دسته دیگر از بیماران احساس سرخوشی و بزرگ منشی دارند.

شیدایی خفیف:

این دوره با فشار تکلم و فعالیت، خوش بینی، کاهش نیاز به خواب مشخص می شود. معمولا افرادی که با این نوع درگیر هستند عملکرد بهتری دارند. در حالی که افراد مبتلا به شیدایی به دلیل کاهش دامنه توجه ، در تکمیل تکالیف و انجام کارهای خود دچار مشکل می شوند و کارکرد مناسبی ندارند. برخی از افراد معتقد هستند که در چنین حالتی خلاقیتشان بیشتر می شود ولی این در حالی است که در سایر افراد قضاوت ضعیف و تحریک پذیری وجود داشت. افزایش عملکرد جنسی نیز از موارد دیگر است. معمولا این افراد بیان می کنند که انرژی شان افزایش پیدا کرده و می خواهند که فعالیت بیشتری داشته باشند. 

دوره های مختلط:

دوره مختلط، حالتی است که طی آن علایم شیدایی و افسردگی به طور همزمان رخ می دهند. در این دوره می توان گریه های شدید در دوره های شیدایی و یا سبقت افکار در دوره های افسردگی را دید. در این حالت افراد به شدت احساس آشفتگی می کنند زیرا که همزمان علایم متضاد و مختلفی را تجربه می کنند. در این حالت می توان گفت که برای فرد بسیار خطرناک است و احتمال سوء مصرف مواد، اختلال هراس، اقدام به خودکشی و سایر مشکلات بیشتر می شود. 

اگر که شما یا اطافیانتان درگیر با این اختلال هستید، سعی کنید که نسبت به درمان آن اقدام کنید. زیرا که به مرور زمان و بدن دریافت درمان دچار مشکلات زیادی در عملکردهای زندگیتان خواهید شد. برای بهبود یافتن روان و تخفیف پیدا کردن علایم برای جلوگیری از لطمه وارد شدن به عملکردهای زندگی تان درمان بسیار اهمیت دارد. به این منظور با مراکز مشاوره در ارتباط باشید.