ابراز احساسات یعنی نخست تشخیص دادن و بعد بیان مناسب هیجانات . پیش نویس کردن نیاز ها یعنی نخوه ی بیان نیاز های خود را از قبل برنامه ریزی کنید ، به طوری که بتوانید به جای انفعال و پرخاشگری ، جسور باشید . هر گونه ضعف در یکی از این دو مهارت ، رابطه را ضعیف می کند . اما اگر هیچ کدام از این دو مهارت ها را نداشته باشید . رابطه به مرور زمان با شکست مواجه خواهد شد . 

روانشناسان مراکز مشاوره قبل ازدواج بیان می کنند که هر آن چه با حواس خود دریافت می کنیم ، می اندیشیم ، ارزو می کنیم یا احساس می کنیم . در دوران کودکی ، پدر و مادر به شما می گفتند چه چیز هایی برای دریافت حسی ، فکر کردن ، آرزو کردن و احساس کردن مناسب است و همان ها نظام خود را در شما شکل دادند . برای مثال ممکن است که به خاطر احساس شرم به گریه می افتادید مادر مچ دستتان را می گرفت و شما را شماتت می کرد ، احتمالا یاد گرفته اید که احساس شرمساری خود را به هیچ عنوان بروز ندهید . شاید در موقعیت های جدید اجتماعی ، برای کنترل شرمساری منع شده ی خودتان ، عصبانی شده باشید . چنین مواردی به شما یاد می دهد که برخی احساسات مثل شرمساری ، عصبانیت و ترس را ممنوع تلقی کنید . برای مثال در فرهنگ ما مردان نباید بترسند ، غمگین شوند اما در نا خود آگاهشان وجود دارد . 

ابراز احساسات :

طبق نظر مشاوران آنلاین خوب عاطفی به معنای بیان کننده ی هیجان می باشد . نخستین گام برای بیان احساسات انتخاب واژه ای است که وصف دقیق حالت هیجانی شما باشد : افسردگی ، عصبانیت ، اضطراب ، احساس گناه ، نگرانی و ... یک کلمه تنها برای بیان احساسات کافی نیست . باید کلید واژه را طوری شرح دهید که برداشت شما را از آن کلمه تعریف کند . به علاوه باید شدت ، مدت ، زمینه و هر اطلاعات دیگری را که به درک دقیق همسرتان از احساس شما کمک کند ، توضیح دهید . 

  1. باید کلید واژه ی عاطفی خود را طوری تعریف کنید که منظور شما را توضیح دهد . برای تفهیم منظور خود از کلمات مترادف استفاده کنید . احساس آزردگی ، رنجش و استرس یا احساس افسردگی و غم و تنهایی .
  2. شدت : مشاور ازدواج بهترین درمانگاه روانشناسی بیان می کند که برای بیان شدت احساس خود از کلمات توصیف کننده و مترادف استفاده کنید . اگر کمی عصبانی هستید بگویید کمی و یا از کلمات مترادف که نشان دهنده ی خفیف بودن عصبانیت است مانند آزردگی استفاده کنید . 
  3. مدت . توضیح بدهید که چه مدت دچار این احساس بودید برای مثال از هفته ی پیش ، از صبح و ... قرار دادن احساسات خود در یک چارچوب زمانی ، نشانه ی دیگری است که می تواند به همسرتان برای تخمین میزان جدیت یا شدت احساسات کمک کند . 
  4. علت و زمینه . هرگز همسر خود را مسبب احساسی که دارید معرفی نکنید و وقتی دچار احساسات منفی هستید خیلی وسوسه می شوید که همسرتان را به خاطر آن سرزنش کنید ، خصوصا اگر احساس بدی که دارید نتیجه ی بی ملاحظگی همسرتان باشد . اما سرزنش کردن مشکلی را حل نمی کند . وقتی همسرتان را مسبب نا خشنودی خود اعلام می کنید ، همسرتان فقط سرزنش ها را می شنود و نه احساسات نا خوشایند شما را . همسرتان در موضع دفاعی فرو می رود و تمایلی به ابراز همدردی و حل مسئله نشان نمی دهد . بهتر است کلمه های خود را طوری انتخاب کنید که زمینه احساساتتان را توضیح دهید بدون این که سرزنش کنید .
  5. سابقه گذشته : بهتر است که توضیح دهید این احساس ، شما را یاد چه می اندازد یعنی زمانی در گذشته که همین احساس را داشتید . 

در حالت کلی سعی کنید که از جملات (( من )) استفاده کنید . با استفاده از ((من)) به جای ((تو)) مسئولیت احساسات خود را بپذیرید زیرا که جملات ((تو)) سرزنش آمیز به نظر می رسند برای مثال به جای گفتن تو مرا عصبانی می کنی بگوییم عصبانی هستم . 

پیش نویس کردن نیاز ها :

این حق هر فردی است که در رابطه ی زناشویی به دنبال رفع نیاز های خود باشید . در واقع در مقابل خودتان و همسرتان مسئولید که نیاز های خود را به روشنی بیان کنید . هیچ کس بهتر از خودتان شما را نمی شناسد . هیچ کسی نمی تواند فکر شما را بخواند و نیاز شما به حمایت ، صمیمیت ، تنها بودن ، استقلال ، عشق ، امنیت اقتصادی و ... پی ببرد . از سوی دیگر ، هر کس دیگری ، خصوصا همسر ، در تلاش است تا نیاز های خود را رفع کند . نیاز های شما خود به خود اولویت پیدا نمی کند . شما حق دارید درخواست کنید اما این حق لزوما به این معنا نیست که باید به هر چیزی که در خواست می کنید ، برسید و باید حق خود را برای رفع نیاز ها ، با حق همسرتان متوازن کنید . زیرا که گاهی ممکن است نیاز های شما با هم در تضاد باشد . برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه ی مهارت های زناشویی می توانید با تلفن روانشناسان انتخاب نو تماس بگیرید .