دو کودک در محیط یکسانی بزرگ نمی شوند حتی اگر خواهر یا برادر باشند . وظیفه خانواده در اوایل زندگی کودک آشنا کردن او با آداب و رسوم اجتماع می باشد . اما زمانی که کودک به کودکستان و مدرسه می رود ، کودکان و هم سن و سالانش و همچنین معلمان او نیز نقش مهمی پیدا می کنند ، گرچه در آن هنگام نیز خانواده مسئولیت اصلی کمک به یادگیری کودک را به عهده دارند تا مهارت ها و رفتار هایی را که لازمه عضو مسئول و سازگار در جامعه است ، به او بیاموزد. همه والدین نقش مهمی در آموزش کار های مختلف به فرزندانشان دارند . از قبیل راه رفتن ، صحبت کردن ، استفاده صحیح از توالت رفتن ، لباس پوشیدن و در آوردن ، بستن بند کفش ، احترام گذاشتن به حقوق دیگران و بسیاری از خصوصیات رفتاری دیگر می باشد . والدین به کودکان خود یاد می دهند که خواسته های خود را مودبانه مطرح کنند و همچنین با خستگی ها ، موفقیت ها ، ناکامی ها و نزاع های دیگران بر خورد صحیحی داشته باشند . بنابراین والدین در رفتار هایی که کودکان می آموزند تاثیر بسزایی دارند . حتی در مورد کودکانی که خلق و خویشان ممکن است آنان را مستعد بروز مشکلات روانی کند نحوه برخورد والدین در ادامه یافتن مشکلات ، بدتر شدن و یا بهبود آن ها تاثیر می گذارد . بر اساس مطالعات انجام شده در مراکز روانشناسی بالینی ، بسیاری از اختلال های روانی از همان دوران کودکی شکل می گیرند و می توان از همان ابتدا بسیاری از مشکلات را حل کرد و آن ها را درمان کرد محیط خانواده ، بر اساس آماری که در مرکز زوج درمانی به دست آمده است ، محیط خانواده ، مشکلات زناشویی، مدرسه و همسالان ، مشکلات عاطفی کودک ، فشار روانی و تربیت کودک و نگرش و اعتقادات و انتظارات والدین در آن نقش مهمی را ایفا می کنند زیرا که هر یک از موارد گفته شده می تواند در پیشرفت اختلال و یا بهبود شرایط نقش داشته باشد . بسیاری از اختلال هایی که فرزندان با آن رو به رو می شوند مواردی از قبیل بیش فعالی ، نداشتن تمرکز ، مشکلات یادگیری ، مشکلات ارتباطی می باشند که هر یک از آن ها دارای درمان های خاص خود توسط یک فرد متخصص می باشد . بهترین نوروفیدبک در تهران از موارد درمانی می باشد که تاثیرات بسیار مثبتی بر روی کودکان می گذارد و آن ها را به سمت بهبودی پیش می برد استفاده از چنین روش های درمانی می تواند از وخیم تر شدن وضعیت در بزرگسالی جلوگیری کند . 

کودکانمان را تنبیه کنیم یا نه ؟

 جلسات خانواده درمانی برای خانواده ها ، والدین و فرزندان بسیار مفید می باشد و می توان با آن بسیاری از مشکلات خانوادگی را حل کرد . از آن جایی که امروزه یکی از بحث های مهم و اساسی مربوط به تربیت فرزندان می باشد از این رو باید به آن توجه ویژه شود . یکی از موارد مربوط به تنبیه کردن کودکان می باشد از آن جایی که تنبیه کردن احساساتی مانند نفرت ، حس انتقام جویی ، نا فرمانی ، احساس گناه ، بی ارزش بودن و احساس ترحم و دلسوزی را به همراه دارد . دکتر روانشناس کودک اعتقاد دارد که در رابطه ای دلسوزانه ای که هدف آن توجه و مراقبت از کودک است ، تنبیه و مجازات جایگاهی ندارد به عقیده آن ها تنبیه کردن بی تاثیر است و هیچ فایده ای ندارد و فقط عاملی است که باعث حواس پرتی و سردرگمی کودک می شود . با این کار کودک به جای ابراز تاسف از کری که انجام داده به این فکر می کند که چطور تلافی کند و با خیال پردازی هایی درباره انتقام گرفتن ، ، ذهن خود را مشغول می کند . به عبارت بهتر با تنبیه کردن ما مانع از این می شویم که کودک پی ببرد کاری که انجام داده به چه میزان بد بوده است . روش های جایگزین تنبیه وجود دارد که به برخی از آن ها اشاره می کنیم .

نشان دادن راه کار موثر و مفید  به کودک 

ابراز کردن نارضایتی خود بدون لطمه زدن به شخصیت کودک 

بیان کردن توقعات کودک

نشان دادن این مورد که چگونه می تواند کار بدش را جبران کند .

دادن گزینه هایی برای انتخاب کودک

و اجازه دادن به این که کودک عواقب رفتار بد خود را تجربه کند .

تشویق کودک به خود کفایی :

بیشتر مطالب درباره این موضوع است که مستقل بار آوردن کودک را مهم بشماریم ولی باید به این موضوع دقت شود که بچه ها انسان هایی مستقل هستند و خلق و خو ، سلیقه ، احساسات ، آرزو ها و رویاهایی متفاوت برای خود دارند تشویق استقلال  و خود کفایی  از طریق موارد زیر می توان انجام داد.

دادن حق انتخاب به کودکان 

احترام گذاشتن به تلاش و پشتکار آن ها 

اجتناب کردن از پرسیدن سوال های زیاد

در پاسخ دادن به سوال ها اجتناب نکنید 

حس امیدواری در آن ها را از بین نبرید 

راه حل های خارج از محیط خانه را به آن ها معرفی کنید . 

والدین در مسیر زندگی با اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری رو به رو می شوند و در طول سالیان نگران فرزندان خود می شوند و برنامه ریزی می کنند و به آن ها آرامش می دهند و درکشان می کنند و عشق و تجربه خود را نثارشان می کنند تا بتوانند به شکل موثری خودشان در آینده مستقل باشند .