خشم احساسی طبیعی است که حاصل حالت هیجانی ، فیزیولوژیکی و شناخت ما است و زمانی که با ناکامی مواجه می شود ، ایجاد خواهد شد . وقتی عاملی درونی یا بیرونی مانع رسیدن ما به هدف می شود احساس خشم می کنیم ولی پرخاشگری رفتاری است که گاهی بر اثر احساس خشم در افراد دیده می شود . هدف پرخاشگری صدمه زدن به دیگری است که ممکن است به صورت کلامی یا جسمی باشد . افراد خشمگین احساس نا امنی می کنند و هنگامی که با ناکامی مواجهه می شوند ، خویشتن را در خطر نابودی می بینند . 

اگر ابراز خشم نکردن یک تصمیم منطقی باشد ، به این معنی که فرد پس از بررسی شرایط ، آگاهانه و بدون ترس آن را انتخاب کند ، عارضه ای ندارد . اما با وا پس زدن ، انکار ، ابراز نا مناسب ، خشم نا پدید نمی شود . بلکه ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود یا به صورت مشکلات مختلف خود را نشان دهد . عدم ابراز خشم پیامد های زیر را به دنبال دارد :

نرسیدن به خواسته ها و اهداف شخصی :

طبق نظر بهترین مشاوران ایران شما در صورت عدم ابراز خشم و اعتراض خود به افراد یا وضعیت موجود ، نا چارید موقعیت فعلی را بپذیرید و در حالی که دیگران اوضاع را طبق میل خود پیش می برند ، ساکت و آرام ، ناکامی را تحمل کنید و از رسیدن به خواسته های خود چشم پوشی کنید . 

نادیده گرفتن بخشی از هویت انسانی خود :

طبق نظر مشاوران مراکز مشاوره خوب خشم یکی از احساسات طبیعی انسان ها و بخشی از وجود آن ها است . ما در صورت عدم ابراز خشم ، کامل نخواهیم بود . ابراز نکردن خشم باعث از دست دادن عزت نفس خود می شود .

خود را هدف خشم خویشتن قرار می دهیم :

گاهی وقتی که از دیگران عصبانی هستیم و خشم خود را نشان نمی دهیم به خود بد و بیراه می گوییم و خشم را به خودمان نشان می دهیم . چون فکر می کنیم آسیب رساندن به خود بی خطر تر از آسیب رساندن به دیگران است .

ابتلا به بیماری های جسمی :

خشم در دراز مدت می تواند باعث بروز بیماری هایی مثل زخم معده ، سر درد یا ایجاد واکنش های حساسیتی مثل انواع آلرژی ها شود .

بروز عوارض روانی :

مشکلات روانی از قبیل حالات عصبی ، بیماری افسردگی و اضطراب نیز گاهی ناشی از خشم های فرو خورده است . 

طغیان خشم :

وقتی مکررا خشم خود را ، از سر ترس ، پس می زنیم یا از هرگونه گفت و گو و رسیدگی به آن دوری می کنیم ، احتمال می رود خشم به صورت غیر قابل کنترل و انفجاری ظاهر شود و فرد ناچار شود به خاطر غیر منطقی و افراطی بودن آن تاوان سنگینی بپردازد .

واکنش افراطی :

چنان چه خشم به مرور زمان انباشته شود ممکن است آستانه ی تحمل فرد کاهش یابد و نسبت به رفتار یا گفتار دیگران حساس شود . در چنین مواردی در برابر کوچک ترین تحریک ، عکس العمل افراطی نشان داده می شود . 

در حالت کلی باید بگوییم که خشم و آزردگی خود را به شیوه ی صحیح در زمان و مکان مناسب ابراز کنید . 

کنترل نکردن خشم چه عوارضی دارد ؟

بر اساس مطالعات انجام شده در خصوص روانشناسی نوجوانان و بزرگسالان هنگام بروز عصبانیت ، تمرکز و ادراک بسیار محدود می شود . به این صورت که همه ی توجه ما به موضوعی معطوف می شود که از آن خشمگین شده ایم . در چنین شرایطی پردازش اطلاعات مختل می شود و امکان تفکر سازنده ، ارزیابی صحیح و استدلال کار آمد بسیار ضعیف می شود . چنین وضعیتی باعث می شود رفتار ما با مشکل به وجود آمده متناسب نباشد . تکرار این عمل باعث رنجیدگی اطرافیان می شود تا آن جا که ارتباط ما را با آن ها مختل می کند . علاوه بر آن ، کنترل نکرن خشم و فوران آن به صورت پرخاشگری و غیره موجب کاهش تمرکز و توجه به موقعیت می شود و کارایی فرد را کاهش می دهد . از سوی دیگر خشمگین شدن های متوالی در دراز مدت ، زمینه ساز اختلالات قلبی و عروقی می شود و حتی ممکن است سکته قلبی و یا مغزی را به همراه داشته باشد . 

روش های ابراز خشم در افراد چگونه است ؟

رفتار منفعل :

وقتی به جای پاسخ به خشم خود ، چیزی نمی گویید و احساستان را در درون نگه می دارید ، خشم به طور ناگهان فوران می کند یا به صورت پنهان ، با دلیل تراشی ، اظهار نا توانی ، فراموشکاری یا انجام ندادن خواسته ی فرد مقابل بروز می کند . 

رفتار پرخاشگرانه :

در این روش فرد تلاش می کند به شخص یا به چیزی صدمه بزند . در این صورت احساسات او بدون کنترل ، از طریق توهین ، طعنه ، بر چسب زدن و تحقیر و حتی درگیری های فیزیکی و رفتار های خصمانه بروز می کند . حاصل این نوع واکنش ها پایمال کردن حقوق دیگران است .

رفتار قاطعانه :

بر اساس گفته ی روانشناسان مراکز روانشناسی ازدواج رفتار قاطعانه به معنی ابراز و توصیف احساسات ، افکار و نظرات خود است ، یعنی بدون این که حقی از شما گرفته شود بر اعتقادات خود پایدار می مانید و بدون اضطراب ، احساسات و انتقادات خود را بیان می کنید و در عین حال حق دیگران را نیز محترم می شمارید .