مهارت خودافشاگری یعنی ما از خودمان به دیگران چه می گوییم چه موقع بگوییم و چه مقدار بگوییم. طبق مطالعات بهترین مرکز مشاوره برخی از افراد عادت دارد که به هرکسی که می رسند شروع به صحبت درباره خودشان می کنند و این کار گاهی حالت زننده و افراطی دارد. و ممکن است که فرد توجه نداشته باشد که فرد مقابل می خواهد به حرف هایش گوش دهد یا نه. نقطه مقابل کسانی هستند که بیشتر مسائل زندگی شا را جزو اسرارشان می دانند و کسی نباید آن ها را بداند و در نتیجه در ارتباطشان با دیگران در حالت تدافعی قرار دارند. و به اندازه کافی خودشان را آشکار نمی کنند و از مسائلشان صحبت نمی کنند و این افراد از فضول بودن اطرافشان شکایت دارند و به همین دلیل روابطشان یک نواخت به نظر می رسد. خیلی از زوج ها در صورتی که یکی از آن ها در مورد خودشان زیاد صحبت می کنند ولی دیگری از خودش چیزی نمی گوید و تمایلی به آن ندارد  و در چنین شرایطی یک طرف از خودش صحبت می کند و دیگری احساساتش را بیان نمی کند و همواره سعی دارد فاصله عاطفی را حفظ کند.

بیش از حد افشا گری و یا نبود آن هر دو دردسرساز است و هر دو ممکن است مشکلاتی را ایجاد کند. کسانی که از خود کم می گویند و خودافشاگری ندارند جلوی رشد عاطفی و روابط بین فردی خود را می گیرند و دچار مشکلات عاطفی می شوند و نمی توانید به خوبی با اطرافیان ارتباط بگیرید. هر موقعی که می خواهید به فردی نزدیک شوید و صمیمیت عاطفی ایجاد کنید باید تا حدودی خود را آشکار کنید و خودافشا سازی بسیار اهمیت دارد.  همچنین برای ایجاد صمیمیت عاطفی با دیگران باید واکنش های دیگران را درباره خودتان برآورد کنید. اگر احساس می کنید که دیگران نزد شما راحت نیستند به رفتارهای خودتان توجه کنید و  ببینید که کدام رفتار ها برای دیگران خواشایند نیست را شناسایی کنید . در برخی مواقع ما دوست نداریم که درباره خودمان صحبت کنیم وآشکار کنیم و در واقع از خودافشا سازی فاصله می گیریم که به چندین دلیل مربوط است که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

علت بازدارنده از خودافشاگری چیست؟

زمینه های خانوادگی:

طبق نظر روانشناس ازدواج خیلی از باورها و نگرش ها در روابط با خودافشاگری، ریشه در خانواده دارد و این که شما تمایل ندارید درباره مسائل خصوصی تان صحبت کنید به ای بستگی دارد که پدر و مادر شما درباره خودشان با شما یا با یکدیگر صحبت می کرده اند یا نه. اگر در خانواده افراد تمایل ندارند از خودشان صحبت کنند و روابط عمیق با هم داشته باشند به احتمال زیادی شما هم نخواهید توانست که از خودتان صحبت کنید. 

ترس از خود شناسی:

در واقع با خود افشاگری شما به خودتان نیز نزدیک می شوید و شما را به سمت جاهایی از وجودتان می برد که همواره تلاش کرده اید آن ها را انکار کنید و از ان جا که نمی خواهید با آن ها درگیر شوید  و نمی خواهید با خودتان آشنا شوید از خودافشاگری فاصله می گیرید. اما این را باید بدانید که خودشناسی برای سلامت روان و کیفیت زندگی مطلوب و روابط بهتر لازم است.


ترس از صمیمیت:

زمانی که شما از خودتان حرف می زنید، خواه و ناخواه با دیگران صمیمی می شوید. و زاگر که شما از خود افشایی می ترسید، شاید در اصل از صمیمیت واهمه دارید و ممکن است این ترس به خاطر این باشد که مجموعه ای از خواسته ها و مسئولیت ها را به همراه دارد. اگر شما به کسی نزدیک شوید، باید در دسترس باشید و آزادی شما محدود می شود. کسانی که از صمیمیت می ترسند، ممکن است راه های دیگری را جایگزین ایجاد صمیمیت با دیگران کنند. مثلا با افراد زیادی رابطه سطحی برقرار می کند.

ترس از تغییر:

زمانی که به زندگی تان نگاه می کنید متوجه می شوید که این نوع زندگی چیزی نیست که شما تصور می کردید و برخی از چیز ها واقعا ارزش نیستند بنابراین در این نقطه باید ارزش ها یا رفتار خود را تغییر دهید و شاید به دلیل همین ترس از تغییرات است که خیلی از ما ترجیح می دهیم درباره مسائلمان با دیگران صحبت نکنیم.

ترس از طرد شدن:

گاهی افراد خود را برای دیگران فاش نمی کنند زیرا که از طرد شدن می ترسند. و برخی از افراد اعتقاد دارند که اگر دیگران بفهمند من چه آدمی هستم مسلما به ارتباط با من تمایل نخواهند داشت و مرا قبول نخواهند کرد و برخی ها ممکن است خودشان را قبول نداشته باشند و برای همین از نزدیک شدن به دیگران دوری می کنند. زیرا از طرد شدن می ترسند. شاید به دلیل این که نمی خواهید ضعیف شناخته شوید پس از نقاط ضعف خود سخن نمی گویید.

سخن آخر:

اگر بتوانید به طور مناسب و در زمان مناسب از خودافشاگری در روابطتان استفاده کنید، می توانید صمیمیت عاطفی و هیجانی را تجربه کنید .اگر خودتان را دوست نداشته باشید، خودتان را قبول نداشته باشید در واقع خود را به عنوا فردی با ارش نخواهید دانست. بنابراین دوست یابی و باقی ماندن در رابطه برایتان دشوار است. احاسی که شما در روابط خود با دیگران دارید، بسیار مهم است. زیرا این احساس بر شیوه ارتباط شما با دیگران تاثیر می گذارد. اگر شما خود را قبول ندارید و از خود خشمگین و ناراحت هستید، ممکن است در رابطه با دیگران با عصبانیت و خشم و حالت دفاعی برخورد کنید. از طرفی اگر که اعتماد به نفس خوبی دارید و با خودتان مهربان هستید، می توانید خیلی راحت با دیگران ارتباط برقرار کنید و صمیمیت عاطفی تجربه کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با روانشناسان مشاوره در ارتباط باشید و هر گونه مشکل در زمینه ارتباط و مهارت های مهم ارتباطی یاد بگیرید. آگاهی و داشتن دانش درباره مهارت های ارتباطی کمک بزرگی به شما در داشتن زندگی با کیفیت و لذت بخش خواهد داشت به همین دلیل آن را بی اهمیت ندانید.