بی شک مشاوره گرفتن برای افرادی که به زندگی کودکشان بسیار اهمیت می دهند از الزامات است بدان معنا که مشاوره کودک یا روانشناس کودک در یک مرکز مشاوره کودک می تواند در شناخت ما از توانایی های کودک بسیار موثر باشد.

علت مراجعه به مشاور کودک فقط در زمانی نیست که ما از نظر رفتاری با فرزندانمان به مشکل خورده ایم بلکه در حال حاضر با توجه به امارهایی که از بهترین مراکز مشاوره کودکان از روانشناسان کودکان که از پرونده های موجود داشته اند به این موضوع اشاره کرده اند که بسیاری از پدر و مادران که مراجعه کرده اند برای اموزش فرزندپروری و به دنبال راهکارهای درست برای تربیت هستند.

قبل از توضیحات لازم جهت چند روش درست در رابطه با تربیت درست فرزندان.

قابل ذکر است در مراکز مشاوره کودکان علاوه بر داشتن بهترین دکتر روانشناس کودک دارای فضایی مجهز جهت بازی کودکان و نوروفیدبک می باشد. شما می توانید در یک کلینیک مشاوره کودک تمامی موارد نامبرده را به صورت تخصصی در اختیار داشته باشید. با توجه به صلاح دید دکتر روانشناس کودک گاهی نیاز است شما از طریق بازی درمانی به ارتقاع سطح عملکرد کودک خود کمک کنید بسیاری از مسائلی که در ناخوداگاه کودک وجود دارد و ممکن است بر زبان نیاورد و از طریق نقاشی و بازی هایی که دکتر مشاوره کودک با توجه به مشکل به وجود امده طراحی می کند می توانید کمک به سزایی به فرزند خود بکنید.

لازم به ذکر است تمامی مراکز تخصصی کودک نوروفیدبک و بایوفیدبک را ندارنداما ما در کیلینیک روانشناسی کودک انتخاب نو از طریق نوروفیدبک و گرفتن بیس لاین می توانیم به تشخیص سریع تری دست پیدا کنیم.

حالا به چند توصیه و راهنمایی تربیت اثربخش مشاوره کودک خوب می پردازیم: نکته مهم قبل از شروع داشتن کودکی شاد و سالم و و دارای اعتماد به نفس و مسئولیت پذیر کار سالمی نیست اما غیر ممکن هم نیست.

کدامین سبک پدر و مادری کردن می تواند شما را به هدفتان برساند یا نزدیک تر کند؟ بی شک شما شیوه ای خاص برای برقراری ارتباط با فرزندانتان دارید که می توانیم در سه حالت کلی خلاصه کنیم و بعد به جزئیات بپردازیم.

1.   دستوری : در این سبک ، پدر و مادرها بی دلیل محدودیت های زیادی ر برای فرزندان می گذارند و بچه ها آزادی چندانی ندارند.

2.    تسلیمی : در این سبک عکس سبک دستوری است بچه ها آزادی فراوان و بی حد و حصر دارند.

3.   انتخابی : در این سبک ، ما شاهد پدر و مادری هستیم که به کودکان آموزش می دهند در حد وسط تعادل هم آزادی و هم محدودیت را یاد بگیرند.

حال به سبک دستوری می پردازیم :

سبک دستوری که به آن سبک استبدادی هم می گویند ، با پدر و مادری سختگیر روبه رو هستیم که مدام در حال وضع قانون هستند و توقع دارند فرزندشان بی چون و چرا تمامی قوانین را بپذیرند و از گفته های آنان پروری کنند.که نکته ی قابل توجه آن است که این گونه پدر و مادرها برای سربه را نگه داشتن فرزندشان شروع به دادن پاداش و تنبیه می کنند . حال این وسط کودکان چه چیزی یاد می گیرند ؟ این که بابت خوب بودنشان باید مزد بگیرند ...

ممکن است کودکان برای اجتناب از تنبیه به قوانین سفت و سخت تن دهند که یا پدر و مادر خود را خشنود کنند و یا عامل ترس باعث اجتناب و پذیرش قانون شود. اما چه بر سر کودکان می آید ؟ آنان در آینده مستقل کر کردن و تصمیم گرفتن را یاد نخواهند گرفت

حال به آن بپردازیم که کودکی که تنبیه می شود چه بر سرش می آید وقتی پدر و مادرها کودک خود را به خاطر بد بودن تنبیه می کنند بچه از والدین خود کینه به دل می گیرد و گاهی در کودکی سرکش می شوند و عده ای هم در بزرگسالی.

و این تنبیه ها که می تواند در قالب فریاد زدن و یا تنبیه بدنی باشد احساس درماندگی را در فرد ایجاد می کنند اما این درماندگی و کنترل گری پدر و مادر ، فرزندتان را به فکر استقلال از دست رفته می اندازد و او هم شروع به کنترل و اعمال زورگویی بر روی کودکان و نوجوانان دیگر می کند.

اگر شما هم جزء والدینی هستید که بهترین راه به نتیجه رسیدن را فریاد کشیدن و کتک زدن می دانید موارد زیر را بخوانید :

1.   کودک باید به پدر و مادر خود اعتماد کند نه این که از آنها بترسد زیرا خانواده حکم امنیت را دارد که نباید این احساس امنیت را از آن ها بگیرید

2.   برای داشتن فرزندی مسئولیت پذیر و دارای اعتماد به نفس باید به او حق انتخاب دهیم و به انتخاب هایش احترام بگذاریم.

3.   راه حل برای مشکلات و مسائل پیش آمده فریاد زدن و بروز خشم نیست پس باید این ها را در رفتار شما ببینند تا یاد بگیرند.

سبک تسلیمی : سبک سهل گیرانه نیز می گویند اصولا حد و حدود برای چیزی ندارند و اگر هم داشته باشند به راحتی آنان را عوض می کنند در این سبک به علت اینکه بیشتر اوقات تسلیم خواسته های فرزندان می شوند شاهد فرزندانی ننر هستیم

آزادی بی چون و چرا برای کودکان مشکل ساز می شود زیرا در جامعه با چهارچوب های سفت و سختی روبه رو می شوند که آنگاه دچار اضطراب می شوند . کودکان سبک تسلیمی به راحتی با دیگران کنار نمی آیند و دست به هر کاری که دوست دارند می زنند به اصطلاح افسار گسیخته می شوند و چ.ن حدو مرزی را یاد نگرفته اند بی شک به حقوق و احساسات دیگران هم احترام نمی گذارند و فرد مسئولیت پذیری نخواهند شد.

اگر شما هم جزء والدینی هستید که الگوی رفتاری سهل گیرانه دارید موارد زیر را بخوانید :

1.   کودکان به محدودیت نیاز دارند و این محدودیت های معقول به انتخابگری آنان کمک بسزایی خواهد کرد.

2.   باید به آن ها آموزش دهیم دیگران هم مهم هستند

3.   برای داشتن فرزندی مسئولیت پذیر باید او را به سمت پذیرش سوق دهیم.پذیرش مسئولیت هایش که ممکن است منجر به پیروزی و یا شکست شود.

4.   کمال گرایی و خواسته های افراطی را با محدود نکردن در کودک تقویت می کنید که در آینده شکست را بپذیرد و برای او درد و رنج فراوان خواهد داشت.

سبک انتخابی : در این سبک پدر و مادر بین آزادی ، حقوق و محدودیت و مسئولیت تعادل برقرار می کنند.

ما دو حربه را برای داشتن کودکی مسئولیت پذیر داریم :

1.   محدود کردن کودکان

2.   حق انتخاب دادن اما در چهارچوب محدودیت های معقول نه افراطی

در این سبک باید کودک را برای گرفتن برخی تصمیمات به تنهایی تشویق کنند و در برخی مسائل خانوادگی نظر کودک خود را بپرسند که با این کار احترام و ارزش قائل شدن به حقوق دیگران را یاد می گیرند.

پس فرزندان خود را بر تصمیم گیری ها شریک کنید و همکاری کردن را به آنان آموزش دهید.

همراه ما باشید با مقالات بعدی با راهکار های تربیتی کودک و معرفی بهترین مرکز روانشناسی کودک و بهترین روانشناس کودک در تهران