تنبیه مانند تابلو های هشدار دهنده ، برای کودک می باشد و باید با عملی که کودک مرتکب شده است ، تناسب داشته باشد . و می توان گفت که به معنای آگاه کردن و روشن نمودن است ، اما مفهومی که در جامعه رواج پیدا کرده است ، یعنی کتک زدن و ترساندن فرزندان که پیامد های منفی زیادی دارد . باید بدانیم که در تنبیه ، کل شخصیت فرد را تنبیه نکنیم ، بلکه رفتار او را تنبیه کنیم و این تنبیه باید به شیوه های درست باشد .
اثرات تنبیه نادرست چیست ؟
تنبیه بدنی استقلال کودک را به خطر می اندارد .
مشاوره کودک نشان می دهد که استقلال طلبی از موارد مهم در کودکان می باشد و ممکن است به خاطر آن بسیار لجبازی کنند . احترام به استقلال کودک یکی از شاه کلید های تربیت فرزند است و بنابراین باید از انجام هرگونه تنبیه که استقلال کودک را به خطر بیندازد جلوگیری شود زمانی که کودک به خاطر استقلال طلبی اش تنبیه شود در سنین بزرگسالی قادر به انجام فعالیت های مستقل نخواهد بود و احساس ضعف خواهد کرد .
تنبیه بدنی رابطه والدین و کودک را با خطر مواجه می کند .
طبق نظر روانشناس خانواده بچه ها نیازمند توجه از سوی والدین خود هستند و هرکاری می کند تا دیده شود و نیاز دارد که از سوی مادر و پدرش تماشا و تحسین شود در این راه ممکن است کودک جیغ بزند ، فحش دهد و یا شعر بخواند و نقاشی بکشد و هر کدام از کار ها را که بهتر دیده شود همان را ادامه می دهد . پس به رفتار های مثبت فرزندان توجه کنید و اگر می دانید هدف او از کار بدی که می کند جلب توجه شما است نباید عصبانی شوید و پیش دیگران باز گو کنید و یا از تنبیه های نادرست مانند تنبیه بدنی و عاطفی استقاده کنید . انجام تنبیه های اشتباه سدی قوی بین کودک و والدین ایجاد می کند و حتی ممکن است کودک احساس رها شدن ، تنهایی و بی اعتنایی را تجربه کند که چنین مواردی باعث می شود کودک در بزرگسالی در مهارت های اجتماعی با مشکلاتی رو به رو شود .
تنبیه بدنی خشونت را در کودکان ایجاد می کند .
زمانی که والدین از تنبیه های بدنی استفاده می کنند با همسالان خود بیشتر از سایر کودکان پرخاشگری می کنند و رفتار های پرخطر و خشونت آمیز بیشتری نشان می دهند . همچنین یاد می گیرند که با استفاده از خشونت می توانند مشکلات خود را حل کنند و در نتیجه در بزرگسالی نیز از خشونت در حل مشکلاتشان استفاده خواهند کرد . طبق نظر مشاوران مرکز مشاوره ازدواج چنین افرادی در ارتباط با همسر و فرزندان خود نیز با بحران هایی مواجه خواهند شد .
مقایسه کردن ، تهدید کردن،، تحقیر کردن ، هشدار های پیاپی ، انتقاد ، مسخره کردن و ... برای کودکان بسیار نا مناسب است و والدین باید یاد بگیرند از موارد مثبت در تربیت فرزندانشان استفاده کنند . زمانی که والدین از چنین مواردی استفاده می کنند ارتباطشان با یکدیگر آسیب پذیر و نا سالم خواهد بود و ایجاد رابطه ی سالم در چنین شرایطی بسیار دشوار است .
برای ایجاد یک رابطه ی سالم و دوست داشتنی با فرزندان ابتدا باید خود والدین از سلامت روانی برخوردار باشند . والدینی که خسته و کج خلق و مشکلات روانی دارند نمی توانند رابطه ی خوبی داشته باشند . بیشتر والدین توقع دارند که زمانی که شرایط روحی خوبی ندارند کودکشان آن ها را درک کند ولی کودکان نمی توانند شرایط والدین خود را درک و تحمل کنند . بنابراین پدر و مادر با همدلی و درک یکدیگر در تربیت و نگه داری فرزندشان همکاری کنند زمانی که پدر و مادر آگاهی کافی نسبت به شیوه های صحیح فرزند پروری نداشته باشند می توانند از متخصصان بهترین مطب روانشناسی در ایران مشورت کنند و راهکار های لازم در این زمینه را فرا بگیرند .
والدین در برابر لجبازی کودکان چه باید کنند ؟
والدین در برابر رفتار های نادرست کودک و لجبازیشان انعطاف داشته باشند . برای مثال از خطاهای کوچک فرزند خود چشم پوشی کنید و آن ها را نادیده بگیرید اما به طور نا محسوس رفتار او را زیر نظر داشته باشید . اما باید بدانید که نسبت به رفتار های زیان بار کودک نباید از چنین روشی استفاده کنید .
رفتار کودکان تحت تاثیر احساساتشان می باشد و یکی از روش های خوب همدلی با کودکان است . برای مثال نباید احساسات کودکان خود را انکار کنیم و سعی کنیم فعالانه به صحبت هایش گوش دهیم و پیوسته برای آن ها راه حل ارائه ندهیم . همدلی با کودکان نیازمند تمرین و تکرار بسیار می باشد .
از روش های ساده که می توان کودک را متوجه ساخت که رفتارش اشتباه است . بیان کردن اعتراضتان به شکل روشن و دلایل شما برای نپسندیدن رفتارش می باشد . بسیاری از کودکان ممکن است زمانی که مخالفت والدین را می بینند بر رفتارشان تاثیر می گذارد ولی والدین نباید غر و فریاد بزنند بلکه باید فقط به شکل واضح و روشن و به دور از هر گونه خشم مخالفت خود را به او توضیح دهند .
در برخی شرایط کودک ممکن است رفتار های منفی بسیاری را نشان دهد و مدیریت او بسیار دشوار باشد اما در چنین شرایطی نیز استفاده از تنبیه بدنی و عاطفی بسیار اشتباه است اما به جای آن می توان از برخی محرومیت های کوتاه مدت متناسب با سن کودک استفاده کرد اما چنین تنبیه هایی دارای شیوه های خاص می باشد که والدین باید اطلاعات کافی و درست نسبت به آن را پیدا کنند و سپس از آن ها استفاده کنند .
دیدگاه خود را بنویسید