در روانشناسی در زمینه ی بازی نظریه ها و دیدگاه های متفاوتی وجود دارد برای مثال می توان به مواردی نظیر تخلیه انرژی کودکان با بازی کردن اشاره کرد . در بزرگسالان این انرژی صرف کار کردن می شود و کودکان از آن جایی که کار و وظایف به اندازه بزرگسالان ندارند ، از طریق بازی انرژی خود را تخلیه می کنند . بنابراین بازی کردن نقش بسیار مهمی در کودکان دارد و اگر به بازی کودکان اهمیت داده شود بسیاری مشکلات عاطفی و روانی کودکان حل خواهد شد و اگر نسبت به آن بی توجه باشیم مشکلاتی را برای کودکان به همراه خواهد داشت . امروزه مشاوران خوب از انواع روش های بازی درمانی برای درمان اختلال های روانی و مشکلات روانی کودکان استفاده می کنند و تاثیرات مثبت آن قابل ملاحظه می باشد . 

همانطور که گفتیم بازی کردن نقش مهمی در تربیت کودکان دارد و همچنین بازی کردن نقش مهمی در رشد و تقویت حواس پنجگانه کودکان ، کنترل و هماهنگی اعضای بدن آن ها دارد . طبق نظر بهترین روانشناس کودک در بازی ، عواطف و احساسات خود را بر روی عروسک نشان می دهد و ترس ها و شک و تردید های خود را بیرون می ریزد در حین بازی می خندد و گریه می کند و از این طریق به تعادل روانی می رسد . در حالت کلی بازی کردن به رشد هوش و ذهن کودک کمک می کند . زندگی کودک از بازی کردن تشکیل شده است و به همین دلیل به اهمیت آن تاکید می شود و اگر کودک از بازی کردن محروم شود آسیب های زیادی به او وارد خواهد شد . 

بازی کردن به چه ابعادی از کودک تاثیر می گذارد ؟

بهترین مشاوره خانواده حضوری والدین را از اهمیت بازی آگاه می کند و همچنین شیوه های درست تربیت فرزندان را آموزش می دهد اما ما در این مطلب قصد داریم ابعادی از کودک که با بازی کردن تحت تاثیر قرار می گیرد و در زندگی کودک و آینده ی کودک نقش مهمی ایفا می کند را معرفی کنیم .


نقش بازی در عواطف کودکان :

بازی بهترین وسیله برای رشد و شکوفایی احساسات و بهترین راه برای پرورش عواطف او می باشد . و کودک به وسیله ی بازی کردن می تواند کیفیت بروز عواطف ، کنترل و ارضای مناسب آن را یاد بگیرد . احساس ها اضطراب و تنش هایی که کودک در حین بازی تجربه می کند واقعی هستند و باید به آن ها اهمیت داده شود .

نقش بازی در اعتماد به نفس کودکان :

در بازی ، کودک موقعیت های بازی را خودش انتخاب می کند و انواع اسباب بازی ها را امتحان می کند ، با آن ها درگیر می شود و حتی برای حل مسائلش از دیگران کمک می گیرد و خلاقیت و ابتکار بسیار زیادی در بازی از خود نشان می دهد و تمایلات درونی و احساسات فراوانی را به واسطه آن تجربه می کند . 

کودکان زمانی که بازی می کنند و بر اساس ذوق و استعدادی که دارند  از طریق بازی کردن می توانند مسئولیت پذیری را یاد بگیرند و برای آینده آمادگی برای گرفتن مسئولیت را تضمین می کنند .  بر اساس مطالعات مشاوره قبل ازدواج پذیرش مسئولیت از موارد مهمی می باشد که افراد باید آن را جزء معیار های مهم انتخاب همسر لحاظ کنند و نادیده گرفتن و کم اهمیت شردن این موضوع رابطه را با مشکلات بسیاری مواجه خواهد کرد . انسان ها مسئولیت پذیری را از همان سال های کودکی فرا می گیرند و بازی کردن از مواردی می باشد که کودک را برای پذیرش مسولیت در آینده آماده می کند . علاوه بر آن اعتماد به نفس کودک که از موارد مهم سلامت روان می باشد با بازی کردن افزایش می کند .

بازی و فعالیت جسمانی :

در بازی هایی نظیر دویدن ،، بالا و پایین رفتن ، پریدن و .... کودک فعالیت جسمانی می کند و این فعالیت ضمن تمرین حرکات بدنی ، نوعی ورزش محسوب شده ، و بر قدرت بدنی می افزاید . کودکان عضلات بدن خود را تقویت می کنند و بسیاری مهارت های روانی و حرکتی را یاد می گیرند . هم چنین قدرت بدنی ، هماهنگی و تعادل بین اندام ها ، ظرافت حرکات و ... را افزایش می دهد . 

بازی و رشد اجتماعی کودکان :

نقش همسالان در اوایل دوران کودکی بسیار بارز نیست و آت ها بیشتر به صورت انفرادی بازی می کنند . از چهارده تا هجده سالگی ، کودک به تدریج از بازی با اسباب بازی هایش به ارتباط با همسالانش گرایش پیدا خواهد کرد . روابط اولیه ی اجتماعی کودک در محیط خانواده ، نقش موثری در تعیین خط مشی رفتار و گرایش هایش نسبت به همسالان خود دراد . رابطه ی کودک با مادر ، عامل بسیار مهمی است . تعمیم رفتار از محیط خانواده به محیط های دیگر انجام می شود . کودکان در سنین 5 تا 7 سالگی با هم بازی می کنند ، ولی هنوز تعداد نفرات آن ها زیاد نیست و نحوه ی بازی هم منسجم نمی باشد . والدین باید با تشویق کودکان خود به داشتن دوستان صمیمی ، می توان سازش اجتماعی ، همکاری ، همبازی ، نوع دوستی و گذشت و وفاداری را آموزش دهند . هر جقدر کودک با دوستانش بازی کند حس ارزشمندی او افزایش پیدا کرده و از میزان مناسب توقع و انتظار از دیگران را نیز می فهمد .