هر کودکی نیاز دارد و دوست دارد که والدین خوب داشته باشد ، اما این حرف به این معی نیست که آن ها والدینی می خواهند که سعی می کنند مطابق آخرین سبک روز زندگی کنند. طبق نظر بهترین مشاور خانواده والد خوب بودن به این معنی نیست که آن قدر کوتاه بیاییم که آن ها هر کاری دوست دارند انجام دهند ولی آن چه که فرزندانمان نیاز دارد والدینی است که خونسردی خودشان را حفظ کنند به ویژه زمانی که اوضاع به هم ریخته می شود و در واقع بتوانند خودشان را کنترل کنند. 

والدین در هر جای دنیا با چالشی رو به رو هستند و آن این است که محیط خانوادی محبت آمیز و مملو از همکاری و احترام متقابل داشته باشند. همه ی والدین سر فرزندانشان فریاد نمی زند و حفظ خونسردی برای خیلی از افراد آسان است. اما تمام والدین درجاتی از کشمکش را تجربه می کنند و نگرانی هایی را دارند. 

طبق نظر روانشناس مشاور فریاد کشیدن واکنشی است که بین والدین بسیار سایع است اما در کنار آ ممکن است فاصله گرفتن و قطع ارتباط با موقعیت مورد نظر یا جبران کردن و تاوان بیش از اندازه دادن و در برخی موارد تسلیم شدن است. 

حفظ آرامش در محیط خانواده :

شما با تمرکز بر روی خودتان می توانید خودتان را آرام کنید و به تدریج تغییرلتی را در تربیت تان ایجاد کنید. ایجاد تغییر آسان نیست و به طور خودکار هم اتفاق نمی افتد و به همین دلیل باید تلاش کرد.

تربیت مربوط به والدین است.

بر اسلس مطالعات مطب روانشناسی مهم ترین کاری که می توانیم برای فرزند خود انجام دهیم این است که یاد بگیریم روی رفتار خود تمرکز کنیم. ما همواره در رابطه مان از الگوی اشتباه استفاده می کنیم و آن این است که برای داشتن روابط سالم باید حواس خود را متوجه نیازهای دیگران کنیم، و سعی کنیم همواره در خدمت آن ها باشیم و آن ها را راضی نگه داریم در حالی که هر فردی اگر به خودش تمرکز داشته باشد روابط بهتری را خواهد داشت. در نهات کسی که می توانید کنترل کنید خودتان هستید. اگر اطمینان حاصل کنید که حتی در صورت بد رفتاری فرزندتان، رفتار شما صحیح خواهد بود، ددر آن صورت احتمال آن که در هر موقعیتی تاثیری مثبت اعمال کنید بیشتر خواهد شد. 

اگر خودتان را کنترل نکنید نمی توانید امور را کنترل کنید.

طبق نظر بهترین مشاور خانواده مسئولیت رفتار خود را به عهده گرفتن نشانه ی بلوغ و پختگی است و زمانی می توانیم خود را فردی رشد یافته بدانیم که بدون مقصر دانستن موقعیت ها ، دیگران یا تجربه های کودکی مسئولیت اشتباهات خود را بپدیریم. اما این کار زمانی اتفاق می افتد که خود را تحت کنترل درآوریم. تحت کنترل یعنی قبل از تصمیم گیری در خلال و بعد از آن، مسئولیت کار خود را گردن بگیریم . البته منظورمان این نیست که هیچ وقت اشتباه نکنید و معنی این حرف این نیست که بی عیب و نقص باشیم . به خاطر داشته باشید که فرزندان شما نمی توانند شما را از کوره به در برند و یا کاسه صبرتان را لبریز کنند. پاسخ های هیجانی شما به خودتان بستگی دارند .فراموش نکنید که در روابطی که با دیگران داریم در آن واحد فقط می توانیم یک کنترل را در دست بگیریم . به محض آن که بخواهیم کنترل فرد دیگری را در دست بگیریم نا خودآگاه کنترل خود را به دست آن ها می دهیم. 

مسئول بودن:

طبق نظر روانشناس مشاور مسئول بود به معنای واقعی یعنی قدرت ایجاد رشدی پایدار و مستمر ، نهاعمال قدرت یا تحکم به اطاعت . مسئول بودن یعنی ترغیب و تشویق فرزندل طوری که آن ها به صورت خود انگیخته رفتار کنند. هدف شا تاثیر گذاری است و به یاد داشته باشید که شما نباید به جای فرزندتان احساس مسئولیت کنید . شما همواره می خواهید توان تصمیم گیری آن ها را حفظ کنید و محترم بشمارید، حتی اگر مخالف خواست شما باشد . اگر آن ها در انتخاب و تصمیم گیری آزاد نباشند نمی تواننند به ارتباط بین انتخاب ها و پیامد های آن ها پی ببرند. 

شما نباید به زور وادار به اطاعت و فرمانبرداری کنید. این شیوه ی تربیتی برای مدت کوتاهی موثر است و بذر مشکلات بلند مدت را پرورش می دهد. وقتی سعی می کنیم به زور فرزند خود را مجبور به خواسته های نامعقول خود کنیم ، تربیت را تبدیل به صحنه ی جنگ می کنیم. اگر ما تعامل خود با فرزندانمان را به صورت یک سری مواضع مخالف و مبارزه جویانه ببینیم ، خواه و نا خواه به سمت شرایطی گام برمی داریم که ما را به جنگ و مبارزه می خوانند. خشن تر شدن می تواند به پیروزی در مبارزه ختم شود اما ممکن است کودک یاد بگیرد که مهم ترین هدف برنده شدن است و زور و قدرت راه رسیدن به آن.

با فریاد زدن نشان می دهیم که نمی توانیم با این حقیقت رو به رو شویم که ان ها اطاعت نمی کنند و یا حرف ما را نمی شنوند و آرام نمی گیرد و چون نمی توانیم این وضعیت را کنترل کنیم اختیار خود را از دست می دهیم. زمانی که دکمه هی هیجانی خود را به دست فرزندمان می دهیم، تماما بر آن ها متمرکز می شویم شما باید دستگاه کنترل از راه دور خود را از فرزندتان پس بگیرید و برای این کار باید در درجه ی اول باید کنترل های هیجانی خود را در دست بگیرید و خودتان را آرام کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با مطب روانشناسی در ارتباط باشید.