تربیت و تعلیم نوعی هنر است و برای دستیابی به آن باید در چهار چوب خاصی عمل کرد . تربیت خاص خانواده نیست و جامعه ، مدرسه و شخصیت فرد در آن دخالت دارند . پس اگر خانواده و مدرسه با هم هماهنگ باشند ، می توانند اثر جامعه را کمرنگ کنند و حتی وراثت و ژن های مختلف می توانند در شکل گیری شخصیت و نوع تربیت اثر بگذارند . بر اساس مطالعات مراکز مشاوره کودک تربیت نیاز به تلاش  و برنامه ریزی و استفاده از فرصت ها دارد . پدر و مادر باید برای تربیت فرزند خود از هر لحظه ای استفاده کنند . کودکان توانایی هایی دارند که باید شکوفا شود که گاهی ما پدر ها و مادر ها با محدودیت هایی که قائل می شویم و یا با کلماتی که می گوییم به استعداد های آن ها اجازه شکوفا شدن نمی دهیم . در ادامه به اصول مهم که در تربیت فرزندان باید به کار گرفته شود اشاره می کنیم . 

هماهنگی پدر و مادر :

در تربیت ، پدر و مادر دو رکن اساسی و مهم هستند که باید با هم هماهنگ باشند و در تربیت اجازه دخالت دیگران را ندهند . حتی خواهر و برادر بزرگ تر و یا مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها نباید در تربیت فرزند دخالت کنند . هماهنگ بودن پدر و مادر بسیار ضرورت دارد زیرا زمانی که یکی از والدین سست و دیگری جدی عمل کند کودک در شرایط مختلف ممکن است به سوی یکی از آن ها کشیده شود . اما اگر مادر و پدر با هم هماهنگ باشند نتیجه ی بهتری خواهد داشت . 

توجه به تفاوت های فردی :

هر کودکی منحصر به فرد است و دارای رفتار و عملکرد متفاوت می باشند و به همین دلیل مشاوران مرکز های روانشناسی خوب همواره تایید می کنند که به هیچ وجه نباید فرزندمان را با کودکان دیگر مقایسه کنیم زیرا که پیامد های منفی بی شماری دارد . با توجه به اصل تفاوت های فردی هر فردی از لحاظ هوش ، استعداد ، جسم و .... متفاوت است . با مقایسه کردن احساس حقارت ، حسادت و ... در کودکان به وجود می آید و بر اساس کشش کودک خود باید اصول تربیتی مشخصی را به کار گیریم .

صداقت و راز داری :

طبق نظر روانشناسان خوب کشور اگر ما با فرزندانمان صادق باشیم و در اعمال و گفتار خود صداقت داشته باشیم ، فرزندانمان نیز این گونه تربیت خواهند شد . در مورد رازداری باید فرزندان آن قدر به ما اعتماد داشته باشند که حرف دلشان را به ما بگویند و اگر مشکلی برایشان پیش آمد ، مادر و پدر خود را امین خود بدانند و راهکار مناسب را از والدین بخواهند و به عبارت دیگر در بیان کردن مسائل خود از والدین نترسند و هر جا که احساس خطر کردند و یا مشکلی آن ها را گرفتار کرد به راحتی و با صمیمیت و به دور از ترس آن را برای پدر و مادر خود بیان کنند .

دوری از خشم :

طبق مطالعات مرکز مشاوره قبل از ازدواج در شمال تهران در خانه باید محیطی مسالمت آمیز و همراه با مهر و محبت حاکم باشد تا استرس ها و فشار های عصبی کمتر باشد . اما باید بدانیم که هیچ خانه ای بدون تفاوت ها و مشکل ها نیست و خانواده ای را نمی توان یافت که از هر نظر با هم تفاهم دارند . اختلاف نظر ها راهی است برای ابراز وجود ، اما نباید این اختلاف ها به مشاجره و بحث شدید کشیده شود و محیط خانه را همواره آشوب کند . اگر پدر و مادر با هم مشکل دارند ، باید سعی کنند که در حضور فرزندان با گفتمان و ارائه راهکار ها و روش های منطقی آن ها را حل کنند نه با بحث های طولانی و کنایه آمیز که در نهایت به بر هم زدن آرامش خانه منجر شود .

الگو بودن :

کودکان ، مادر و پدر خود را الگو قرار می دهند و لحن کلامی و رفتار آن ها را سرمشق خود قرار می دهند . اکثر افراد به ویژه کودکان دارای مهارت تقلید هستند و بنا براین باید با رفتار های محترمانه و مودبانه سعی کنیم الگوی خوبی برای فرزندان خود باشیم .

صبر و حوصله :

صبور بودن یکی از موارد مهم  دیگر است . داشتن صبر و حوصله راهی است برای رسیدن به موفقیت . پدر و مادر باید در تربیت فرزند خود صبر داشته باشند . بسیاری از والدین زمانی که اصول صحیح تربیت را یاد گرفتند و آن ها را اجرا نکردند ، یک ماه نشده خسته می شوند و این اصول را بدون فایده می دانند در حالی که باید بر اساس سن کودک مدت زمان طولانی را صبر پیشه کنند تا به نتیجه ی دلخواه برسند . بسیاری از والدین برای یادگیری فرزندشان صبر و حوصله به خرج نمی دهند ولی برای هر یادگیری کودک باید مدت زمان معینی را صبر داشته باشند تا به نتیجه ی دلخواه برسند . 

بهداشت روانی پدر و مادر :

اولین هدف هر پدر و مادری ، آرامش داشتن و پرورش صحیح فرزندان است و باید آگاه باشید که اگر به تربیت فرزند خود توجه نکنید در آینده با مشکلات بسیار دیگری به خاطر تربیت نادرست فرزند خود رو به رو خواهید شد . هر پدر و مادری خود باید بهداشت و سلامت روان را داشته باشد تا بتواند به شکل صحیح فرزند خود را تربیت کند . پس باید هر والدی به فکر سلامت روان و بهداشت روانی خودش باشد .