بر اساس مطالعات انجام شده در حوزه آسیب شناسی روانی کودکان در مراکز روانشناسی ، اختلال های اضطرابی به دلیل میزان شیوع بالا و پیامدهایش از اهمیت زیادی برخوردار است. در ادامه به مشخصه های اصلی اختلال اضطراب جدایی و هر آن چه که می تواند دانستن آن ها سودمند باشد اشاره می کنیم.

مشخصه های اصلی اختلال اضطراب جدایی چیست؟

مشخصه های اصلی اختلال اضطراب جدایی عبارت اند از: اضطراب شدید و نامتناسب با سطح رشد فرد در مورد جدایی از خانه یا کسای که فرد به آن ها دلبستگی دارد و خود را با سه حالت نارضایتی شدید و مداوم در زمانی که جدایی از خانه از افراد دلبسته اصلی رخ می دهد و یا احتمال آن وجود دارد و همچنین نگرانی شدید و مداوم در مورد از دست دادن یا آسیب دیدگی احتمالی مراقبان اصلی و نگرانی شدید و مئاوم در مورد این که یک رویداد ناگوار باعث جدایی از مراقبان اصلی خواهد شد . و همچنین اکراه و خودداری مداوم از رفتن به مدرسه یا جاهای دیگر به دلیل ترس از جدایی و ترس شدید و مداوم یا اکراه از تنها ماندن در خانه یا اماکن دیگر بدون حضور مراقبان اصلی دلبستگی یا افراد بزرگ تر و اکراه و خودداری مداوم از خوابیدن بدون حضور یکی از مراقبان و کابوس مکرر در مورد جدایی و شکایت های مکرر از نشانه های بدنی مانند سر درد، دل درد و تهوع و استفراغ هنگامی که جدایی از مراقبان اصلی دلبستگی رخ داده است و آن چه که در تشخیص اهمیت دارد این است که مدت مداوم این اختلال حداقل 4 هفته است و شروع آن قبل از سنین 18 سالگی است.  و باعث ناراحتی و اختلال در عملکرد های اجتماعی، تحصیلی، یا سایر موارد می شود. 

سیر اختلال اضطراب جدایی ممکن است به گونه ای باشد که با فرایند تحول هیجانی اجتماعی طبیعی کودکان تداخل پیدا کند . هر چند شباهت هایی هم بین این دو وجود دارد. کودکان به طور طبیعی از حدود 6 ماهگی تا سالهای پیش از ورو به مدرسه نسبت به دیدن افراد غریبه، تنها ماندن و رو به رو شدن با موقعیت های جدید به خصوص در نبود مراقبان اصلی میزانی از ترس و نگرانی و اضطراب را تجربه می کنند. و در این شرایط به دنبال نزدیک جویی هستند و حتی نبود اضطراب جدایی در این سنین به نوعی نشانگر دلبستگی نا ایمن و یا مشکلات دیگر کودکان است. سال های اول زندگی در شکل گیری احساس امنیت و ایجاد حس اعتماد در کودک از اهمیت زیادی برخوردار است . خلق کودک و محیطی که در آن رشد می کند و مچنین سبک تربیتی والدین همگی می تواند در ایجاد اضطراب جدایی موثر باشد. 

برای درمان اختلال اضطراب جدایی چه می توان کرد؟

هر چقدر که درمان زود تر آغاز شود نتیجه نیز اثربخش تر خواهد بود و سریع تر می توان آن را درمان کرد که در ادامه به چند شیوه درمانی موثر برای اضطراب جدایی اشاره می کنیم.

بازی درمانی:

کودکان خردسال با اختلال اضطراب جدایی در ایجاد ارتباط بین افکار خود، احساسات و عمل خود با دشواری مواجه هستند و بازی درمانی راهی مناسب برای بروز هیجانات و تنظیم هیجانی در کودکان است. پس کمک گرفتن از روانشناس کودک در این زمینه می تواد اثر مطلوبی را ایجاد نماید.

خانواده درمانی:

بر اساس مطالعات روانشناسی ازدواج از جمله عوامل مهم در روند درمان اضطراب جدایی کودکان نحوه تعامل والدین و دیگر اعضای خانواده است که به نتیجه درمان اثر می گذارد. در این نوع درمان والدین و خواهر و برادران با یادگیری اصول صحیح رفتاری با کودک به اصلاح الگوی رفتاری نادرست می پردازند.

 برای مثال برای کمک به فرزندتان در رفتن به مدرسه و ترک خانه نظم و ساختاری را ترتیب دهید که موثر باشد و بر اساس آن برنامه پیش بروید . سعی کنید که با فرزند خود همدلی کنید و او را درک کنید و درباره شرایط با او صحبت کنید . و همچنین از وجود برنامه های فشرده در زندگی کودک بپرهیزید و سعی کنید که برنامه بهتری را برای شرایط کودکاتان ایجاد نمایید و یی از موارد مهم این است که از بروز چنین اختلال هایی جلوگیری شود و این زمانی ممکن خواهد بود که افراد اطلاعات و آگاهی لازم را در مورد مهارت های فرزند پروری و رشد فرزندانشان بدانند و بر اساس آن گام های محکم و اصولی بردارند و همچنین در این مسیر کمک گرفتن از فردی متخصص بسیار مناسب خواهد بود و مورد دیگری که باید تایید کنیم سلامت روان والدین هستند و زمانی که یکی از والدی درگیر با برای اختلالات روانی نظیر افسردگی، اضطراب و ... باشند تاثیر زیادی در روند رشد کودک خواهد داشت و یا حتی هر گونه مشکلات زناشویی و خانوادگی می تواند تاثیر بسیار بزرگی را داشته باشد و در واقع باعث ایجاد اختلالات روانی و رفتاری در کودکان می شود . پس این را به یاد داشته باشید که با حل کردن مشکلات گفته شده می توانید در جهت درمان فرزندتان اقدام کنید و بدون حل مشکلات پایه ای نمی توان به نتیجه مطلوبی رسید. 


درمان شناختی رفتاری:

طبق نظر روانشناس تهران از جمله موثر ترین درمان ها برای درمان اختلال اضطراب جدایی، ترس از مدرسه و مشکلات ارتباطی است. و هدف اصلی این نوع درمان شناخت موارد ناسازگار و اصلاح رفتارهاست. در این رویکرد کودک یاد می گیرد که اضطراب خود را درک کند و آن را بشناسد و همچنین علایم جسمانی اضطراب را یاد می گیرد و مچنین افکاری که سبب اضطرابش می شوند را شناسایی می کند و در نهایت با راهبردهای این نوع درمان به مقابله و مدیریت افکار اضطرابی و احساس اضطراب خود را می آموزد.یاد می گیرد که چگونه با هیجانات منفی خود سازگار شود و هیجاناتش را تنظیم کند. در این درمان از تکنیک های مختلفی می توان استفاده کرد که بر اساس شرایط کودک می تواند متفاوت باشد و برای تشخیص درست و دریافت بهترین درمان مشورت با مشاوران توصیه می شود. و سعی کنید که نسبت به سلامت روان فرزندانتان بی اهمیت نباشید.