دلایل زیادی وجود دارد که از دست بچه ها عصبانی می شویم و درک عصبانیت قدم بزرگی برای مهار احساس عصبانیت خواهد بود. زمانی که دلایل عصبانیت خود را فهمیدیم درک بهتری از واقعیت خواهیم داشت. 

آموزش نا کافی:

طبق نظر بهترین روانشناس خانواده پدر و مادر بودن کاری 24 ساعته است و معمولا هم والدین آموزشی ندیده اند و با استفاده از آزمون و خطا و بدون هیچ راهنمای دقیق کار خود را شروع می کنند و خستگی های زیادی را به همراه خواهد داشت. بچه ها را نمی توان وادار کرد که کارهایی را که می گوییم انجام دهند زیرا که آن ها آزاد هستند و ما نمی توانیم کودکانمان را کنترل کنیم و اگر که آن ها به کار خود پا فشاری کنند عصبانیت وجود خواهد داشت.

عصبانیت احساسات دیگری را به همراه دارد.

اغلب عصبانیت ما احساسات دیگری نظیر ترس،درد، نا امیدی، نگرانی و استرس را به همراه دارد و عصبانیت اجازه نمی دهد که ما احساسات دیگری را هم تجربه کنیم اگر چه زمان وقوع این احساسات بسیار سخت است ولی اگر بتوانید آن ها را در وجود خود کشف کنید پیشرفت زیادی را در خود خواهید داشت.

عصبانیت یک حس طبیعی در آدمهاست.

بر اساس مطالعات مشاوره ازدواج انسان بودن یعنی داشتن دایره وسیعی از احساسات. عصبانیت احساسی نا خوشایند است ولی طبیعی و ذاتی است. ولی اغلب مردم نمی خواهند در ملا عام عصبانی شوند همچنین نزدیکان ما خیلی راحت می توانند ما را عصبانی کنند زیرا ما در برابر ان ها تحمل کمتری داریم و از آن جا که ما زمان زیادی برای کودکانمان می گذاریم، امکان عصبانی شدن در جمع خانواده بیشتر است. پیوند های صمیمی ما باعث ترس، نا امیدی، درد، نگرانی ، گیجی و استرس در ما می شوند. و این ها احساساتی هستند که همه را با عصبانیم معمولا جایگزین می کنیم .

دو سطح عصبانیت:

دو سطح مختلف از عصبانیت وجود دارد و در یک سطح ممکن است شما احساس دلخوری، انزجار، آشفتگی و خشم و ناراحتی کنید اما هنوز هم در چنین شرایطی می توانید عاقلانه فکر کنید در واقع با عصبانیت کنترل شده می توانید وضعیت بهتری را تجربه کنید و این زمانی است که ما بدانیم چه چیزی باعث عصبانیتمان شده و با تامل به موقعیت پاسخ مناسب دهیم. و والدین از این طریق می توانند برخورد بهتری داشته باشند. اما گاهی اوقات هم هست که ما به سطح دیگری از عصبانیت می رویم ما حس خشم، عصبانیت، تنش، بی عقلی و خشونت و ... را تجربه می کنیم و راه تفکر ما را می بندد و واکنش بدی نشان می دهیم و چیزهایی می گوییم و کارهایی می کنیم که اصلا منظورمان آن نبود. و این عصبانیت بسیار مضر است و در شیوه تربیتی تاثیر زیادی می گذارد. زمانی که دچار عصبانیت مضر می شویم، تمایل ما معطوف به سوی خود کودک است نه رفتار اشتباه او . و معمولا هم در هنگام عصبانیت از جمله هایی مانند تو خیلی بچه بدی هستی تو همیشه مشکل هستی و ... ممکن است استفاده کنند و این عصبانیت هم برای بچه و هم کودک حس بدی به همراه دارد. و بعد از آن

نگرش های اشتباه باعث عصبانیت می شوند.

طبق نظر متخصص مشاور برخی از نگرش های اشتباه باعث عصبانیت شما خواهد شد مانند این که شما بگوید بچه های من نباید بی ادبی کنند. ولی خب باید با این مسئله کنار بیایید که همه ی بچه ها ممکن است بی ادبی کنند و این کاملا طبیعی است زیرا که بچه ها به طور ذاتی رفتار درست را نمی دانند و ما به عنوان والد باید به بچه هایمان کمک کنیم و آن ها را راهنایی کنیم تا رفتارهای درست مورد قبول در خانواده و جامعه را یاد بگیرند.نگرش اشتباه دیگر این است که شما فکر می کنید بچه هایتان عمدا شما را عصبانی می کنند. ولی این را بدانید که بچه ها از دیدن عصبانیت والدینشان متنفرند و اصلا دوست ندارند با شما در عصبانیت زندگی کنند ولی آن ها به دنبال توجه شما هستند. رفتارهای بد گاهی علت های ساده دارند و برخی هم هدف دار هستند به این صورت که کودک شما تلاش کند تا منظورش را به شما بفهماند و ممکن است بسیار هم حساس باشد و با در نظر گرفتن این نکته سعی کنید واقعیت رفتار بد فرزندتان را بفهمید و بر مشکل تمرکز کنید و راه حل مناسب پیدا کنید. و یا ممکن است فکر کنید که چون والد بدی هستید بچه هایتان این گونه رفتار می کنند . اگر که والدین ارزش خود را بر اساس رفتار کودکشان می سنجند خیلی راحت با هر نوع بد رفتاری کودک، شخصیتشان مورد حمله قرار می گیرد و این شیوه باعث می شود که حتی کودکان هم استقلال شخصیتی کمی داشته باشند اما کودکان ما میل و اراده آزاد دارند و وظیفه والدین این است که آن ها را راهنمایی کنیم و آموزش دهیم و نمی توانیم آن ها را از آن خود کنیم و همه بچه ها گاهی اوقات کارهایی می کنند که والدینشان را عصبانی می کند و این بخشی از حقیقت است و نباید با آن جنگید. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص کنترل خشم و تربیت فرزندان با مرکز مشاوران در ارتباط باشید.