پرخاشگری نوعی رفتار است که به انجام فعالانه برخی اعمال ناخوشایند دربرابر برخی افراد اطلاق میشود رفتار پرخاشگرانه ممکن است به اشکال مختلف بروز کند و دامنه ان به کار بردن کلمات رکیک تا خشونت فیزیکی است  طبق مطالعات مرکز مشاوره این موضوع به طور کلی پددیرفته شده است که تمامی انواع پرخاشگری ها به قصد ایجاد نوعی اسیب به شکل های مختلف هستند. رفتاری که به طور اتفاقی به اسیب منجر شود پرخاش محسوب  نمی شود وبه سه حالت خصمانه . ابزاری و قاطعانه هستند. 

طبق مطالعات مشاوره خانواده پرخاشگری خصمانه هنگامی انفاق می افتند که قصد اولیه اسیب رسانیدن به سایر افراد باشد این نوع پرخاشگری با عصبانیت همراه است و بر اساس قصد انجام می شود  اما پرخاشگری ابزاری هنگامی است که رفتار به طور مشخص و به قصد وارد اوردن اسیب انجام می شود اما فرد در پی دستیابی به هدف دیگری  است و رفتار قاطعانه شامل رفتارهایی است که ممکن است پرخاشگرانه به نظر بیاید اما موجب صدمه به طرف مقابل نمی شود 

به طور کلی در ورزش های تماسی تا حدودی پرخاشگری پذیرفته شده است هر چند که در هیچ ورزشی رفتاری که برای کسب امتیاز یا متنع از دست دادن امتیاز انجام گیرد و به اسیب شدید حریف منجر شود قابل قبول نیست به طور طبیعی مجموعه ای از مقرارات خوب و ظریف در ورزش های تماسی وجود دارد که سطح متوسطی از پرخاشگری ابزاری را پذیرفته و در نظر گرفته است که می تواند به همراه اجرای مهارت باشد. با این حال پرخاشگری ابزاری شدید و پرخاشگری خصمانه کاملا ممنوع است . 

نظریه های غریزه 

بر اساس مطالعات مشاوره روانشناسی غریزه تمایل درونی برای انجام رفتاری معین است منظورمان از درونی به این معناست که وراثت تعیین کننده نوع رفتار است بنابراین از بدو تولد با ما همراه بوده است تعدادی از نظریه های روانشناسی پرخاشگری را به نوعی رفتاری غریزی می دانند و افراد نا گزیر از ان هستند فروید به عنوان یک روانکاو اشاره می کند که ما با دو غریزه متفاوت به دنیا می اییم غریزه مرگ و غریزه زندگی غریزه مرگ ما را به سوی پرخاشگری هدایت می کند فروید اشاره می کند که افراد نا گزیر از پرخاشگری هستند و فقط می توانند ان را تا حدودی تبدیل و  تنظیم کنند برخی نویسندگان حاضر نیز با تاثیر پذیری از فروید اشاره می کنند که ورزش در مجموع شیوه سالمی برای ابراز غریزه مرگ است

نظریه یادگیری اجتماعی 

طبق مطالعات مرکز مشاوره بندورا اشاره می کند که پرخاشگری همه انسان ها همانند سایر رفتارهای اجتماعی او به وسیله تقویت و تقلید یاد گرفته می شود بندورا به این نتیجه رسید که کودکان رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان را روی عروسک شان تقلید می کنند کودکان کتک زدن یک بزرگسال را می بینند و خیلی سریع پس از مشاهده ان را تقلید می کنند و عروسک خورا کتک می زنند هنگامی که کودک به خاطر این عمل خود تشویق یا مورد توجه قرار می گیرد سطح پرخاشگری وی افزایش می بابد. نمونه های متعددی وجود دارد که کودکان می توانند پرخاشگری را مشاهده و تقلید می .کنند 

فرضیه ناکامی پرخاشگری

این مطالعات مشاوره خانواده نشان می دهد که هر چند ما پرخاشگری را به صورت اولیه به عنون سائق می بینیم اما رفتار پرخاشگرانه ناشی از ناکامی و سایر موارد است هنگامی که با ناکامی مواجه می شویم ما ان را با رفتار پرخاشگرانه پاسخ می دهیم و در این نظریه گفته شده است که ناکامی معمولا ما را به پرخاشگری وادار می کند و همه پرخاش ها ناشی از ناکامی قلمداد شده اند  ناکامی فرد را به عصبانیت راهنمایی می کند و سپس رفتار پرخاشگری از او می بینیم و اگر ناکامی پیش بینی نشده یا غیر خصمانه باشد عصبانیت خیلی شدید حاصل خواهد شد . عصبانیت ممکن است به پرخاشگری سوق پیدا کند و اگر بتوانیم فرایندهای سطح بالای ذهنی را به کار بگیریم مجبور نیستیم که با پرخاشگری پاسخ عصبانیت را بدهیم و پرخاشگری زمانی اتفاق می افتد که به قدر کافی عصبانی شویم و یا به هر دلیل در ان لحطه نتوانیم منطقی فکر کنیم 

نظریه ای غریزه به این مطلب اشاره دارند که در مجموع ورزش امکان کاهش پرخاشگری در جامعه را فراهم می کند زیرا ورزش یک روش و مسیر قانونی برای ابراز پرخاشگری غریزی ما محسوب می شود زمینه ناکامی پرخاشگری نیز از این ایده حمایت می کند که ورزش برای کاهش پرخاشگری مفید است  زیرا ورزش امکان برطرف کردن  ناکامی های مارا مهیا می کند و اکثریت ما موافقیم که تمرین و ورزش هنگام ناکامی و بدخلقی می تواند احساس خوبی را در ما ایجاد کند ورزش با کمک به ایجاد خویشتنداری در افراد موجب کاهش پرخاشگری می شود از دیدگاه یادگیری اجتماعی اگر با ورزش های خشن مخالفت نشود، جامعه به سمت یادگیری رفتارهای پرخاشگرانه پیش خواهد رفت. 

ورزش های رزمی به ما روش مستقیمی را ارائه می دهد که در ان تقابل رویکردهای مختلف را مورد ازمایش قرار دهیم اگر رویکرد اجتماعی صحیح باشد پس باید انتظار داشت که‌نمایش رفتار پرخاشگرانه در تمرین ورزش های رزمی موجب افزایش سطح پرخاشگری شود. اما نتایج درست خلاف ان را نشان می دهد و تایید می کنند  که تمرین ورزش های رزمی موجب کاهش پرخاشگری می شود . برای کسب اطلاعات بیشتر مشاوره روانشناسی را در نظر داشته باشید.