اگر ما به عنوان والد درک کنیم که به دلیل این که فرزندمان در دوره ای از زمان نیازش رفع نشده و به همین دلیل رفتار های نادرستی از خود نشان می دهد، می توانیم واکنش های بهتری به جای خشم و داد و فریاد و .. از خود نشان دهیم. طبق نظر دکتر روانشناس در واقع کودک به دنبال راهی است که تا نیازش رفع شود و به دنبال اذیت کردن و یا آزار دادن اطرافیان نیستند. زمانی که کودکان احساس کنند که از سوی والدشان حمایت می شوند و برخورد مهربانانه و همراه با درک را ببینند احساساتشان را به گونه ای متقاوت ابراز خواهند کرد. در ادامه به برخی از رفتار های نادرست کودکان آسیب دیده اشاره می کنیم.

جلب توجه:

اگر کودکی به توجه نیاز دارد، پس احتمالا آنقدر باید به او توجه نشان دهیم تا دیگر به آن نیازی نداشته باشد. هر چه کودکان احساس امنیت بیشتری را تجربه کنند، کمتر به همراهی شما نیاز خواهند داشت.

خشم:

طبق نظر مشاور خانواده خشم معمولا نوعی ابراز برای ترس است. خشم شدید و انفجار هیجانی، معمولا رفتارهای آموخته شده ای هستند که موجب بقای کودکان در مواقع ترس بر انگیز شده اند. برای کودکان آسیب دیده خیلی سخت است که هیجانات خود را تنظیم کنند و تنها راهی که به آن ها کمک می کند همراهی شما با آن ها از طریق تن صدای آرام همراه با جملات قاطعانه است تا دوباره احساس امنیت داشته باشند و بعد از آن فعالیت های آرام بخش را انجام دهند. صبور بودن، همدلی و مهربانی از برخورد های اساسی و مفید با کودکان است که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

در خود فرور رفتن:

در این صورت نشان می دهد که کودک شما خشم را انتخاب نکرده و ترجیح داده است که در تنهایی خود غرق شده باشد و آن را به صورت های مختلف نشان می دهد برای مثال برای مدتی به گ.شه ای خیره می شوند و برخی دیگر ممکن است جنبه های دیگری از خودشان مثل هیجانات و حس های بدنی را نشان ندهند ولی آنچه که آن ها نیاز دارند امنیت، مهربانی، حمایت و توجه و مهربانی است. زمانی که به او به خاطر این رفتار ها سرزنش کنید احساس شرم خواهند کرد و به همین دلیل سعی کنید به خاطر این رفتار ها صبور باشید.

بیش فعالی:

این کودکان ممکن است که در گذشته مورد غفلت قرار گرفته باشند و یا صرفا کودکان پر انرژی باشند و تا بزرگسالی به همین صورت باقی بمانند و یا ممکن است هنگام کودکی برای جلب توجه والدینشان می بایست خیلی تلاش می کردند. حالت آرامش برای این کودکان بسیار دشوار است و در مقابل چنین کودکانی فعالیت های ایمن برای کمک به آرامش چنین کودکانی همراه با آموزش راهبردهای موثر ضروری است.

کنترل گری:

معمولا والدین فکر می کنند که اگر فرزندشان آن ها را کنترل می کند پس آن ها هم باید محیط را بیشتر کنترل کنند تا چنین رفتاری را متوقف کنند . معمولا کودکانی سعی در کنترل کردن دارند که با ترس از نا توانی در کنترل اتفاق وحشتناکی دارند که احتمال می دهند دوباره رخ دهد و یا یاد گرفته اند که به این روش از خود مراقبت کنند. مشارکت دادن آن ها در تصمیم گیری ها و بسیاری از فعالیت های مشترک باعث می شود که کودک کمتر احساس ترس داشته باشد. 

روش های اصلی برای کمک به بهبودی کودکان:

همدلی:

طبق نظر روانشناس کودک برخورد همدلانه باعث می شود که در رشد کودک و بهبود او تاثیر مثبت زیادی بگذارد. همدلی با همدردی تفاوت دارد و به معنی تلاش برای برقراری ارتباط عاطفی و سعی در درک احساسات آن هاست. مطالعات نشان می دهد که همدلی می تواند در تغییر احساس طرد شدگی و عرت نفس پایین کودک موثر باشد.

مهربانی:

مهربانی کار ساده ای به نظر می رسد اما زمانی که ما به جای خشم، برانگیختگی، عصبانیت، خستگی و طرد با مهربانی به کودکان واکنش نشان می دهیم ان ها احساس امنیت کافی برای کشف و صحبت درباره واکنش های خودشان را کسب می کنند. ابراز مهربانی به طور مداوم و پیوسته می تواند ترس آن ها را از بین ببرد ولی فریاد زدن و عصبانیت روی حال آن ها تاثیر منفی خواهد گذاشت.

دوری از شخصی سازی کردن اتفاقات:

وقتی کودکان داد و فریاد می زنند ممکن است که آن ها را و حرف هایشان را به خودتان بگیرید ولی این در حالی است که این رفتار ها و حرف ها فقط بیانگر هیجانات کودکان و نوجوانان هستند. قبول این موضوع شاید برای هر فردی دشوار باشد اما اگر که حرف های آن ها را به خودتان نگیرید و آرام و مهربان و صبور باشید و از عبارت های آرام بخش در مقابل هیجانات آن ها نشان دهید بهتر خواهد بود.

با خودتان مهربان باشید.

در این میان مهم است که برای مراقبت از خودتان نیز کارهایی انجام دهید و خودتان را فراموش نکنید. اختصاص دادن وقت برای خودتان واقعا می تواند به شما کمک کند تا کمتر احساس نا کامی و آسیب کنید و بتوانید انرژی لازم را برای مقابله با رفتار های فرزندتان داشته باشید. برای مثال ورزش کردن یکی از راه هایی است که می تواند بسیار موثر باشد.

انجام فعالیت های مشترک با فرزندتان:

فعالیت هایی که هر دو شما می توانید از آن ها لذت ببرید را پیدا کنید و به صورت منظم آن را انجام دهید .

کمک گرفتن: 

کمک گرفتن از اطرافیانتان نشانه ضعف شما نیست و سعی کنید که کسانی را پیدا کنید که بتوانید درباره این مشکلات صحبت کنید و از همدیگر حمایت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با مرکز مشاوره در ارتباط باشید.