مهارت و هنر فرزندپروری خوب ، کاری دشوار ولی رضایت بخش است. هدف والدین این است که به فرزندان کمک کنند تا به صورتی سالم و کارآمد رشد کنند. سبک زندگی خانوادگی و فرزند پروری در توسعه اجتماعی نقش مهم دارد. پس از به دنیا آمدن کودک و آغاز مسئولیت های والدین، فرایند اجتماعی شدن شکل می گیرد. والدین پیام های اجتماعی را به فرزندان خود انتقال می دهند ولی کودکان در سطح پذیرش و درونی کردن متفاوت هستند. والدین همیشه مقتدر، آسان گیر، مستبد یا مسامحه کار نیستند ولی بیشتر به استفاده از یک روش تمایل دارند که در ادامه آن ها را معرفی می کنیم. سبک های والدین و این که موثر ترین روش کدام است در فرهنگ های مختلف متفاوت است. برخی اعتقاد دارند که ترکیبی از این شیوه های فرزند پروری برای والدین و کودکان مفید است و برخی دیگر تنها یک شیوه تربیتی را مناسب می دانند. واقعیت این است که در موارد مختلف باید روش های متناسب را باید برگزید و نمی توان شیوه هایی را انتخاب کرد که همیشه بتوان آن را به کار برد. در ادامه به این سبک ها اشاره می کنیم.

سبک فرزند پروری مسامحه کارانه:

طبق نظر مشاوران خانوادگی میزان کنترل و محبت در این سبک فرزند پروری کم است. غفلت و بی توجهی، ویژگی بارز این دسته از والدین است. کودکانی که از والدین خود، گرمی یا پذیرش کمی دریافت کرده یا به صورت کم و نا منظم مورد توجه قرار گرفته اند دچار مشکلات حوزه سازگاری می شوند. این والدین وقت و انرژی کمی برای فرزندان خود می گذارند و در واقع این نوعی بد رفتاری با کودک است و غفلت نامیده می شود و اگر از همان سال های اولیه و زود هنگام وجود داشته باشد باعث می شود که کودک در جنیه های مختلف رشد مانند دلبستگی ، شناخت، مهارت های هیجانی و ارتباطی با مشکل مواجه شود. در واقع والدین از لحاظ عاطفی به آن ها توجه لازم را نشان نمی دهند و کودکان حس خواهند کرد که بی ارزش هستند.

سبک فرزند پروری آسان گیرانه:

در این سبک میزان کنترل کم و محبت زیاد است و باعث می شود والدین دارای این سبک از فرزندان خود به مقدار زیاد حمایت کنند و هیچ قوانین و مقرراتی را برای آن ها در نظر نمی گیرند . کودکان دارای اعتماد به نفس، احساس خود مختاری، تمایل به کنترل محیط و گرایش به رفتارهای دوستانه با همسالان هستند. البته این کودکان که والدینشان گرم و پذیرنده است ولی در اعمال انضباط اهمال کارند، ممکن است در زندگی آینده کفایت لازم را نداشته باشند و در کنترل خود ضعیف عمل کنند. و اغلب دشواری های زیادی در کنترل تکانه های خود دارند و به احتمال زیاد نا پخته خواهند بود. این بچه ها ممکن است درخواست های زیادی از بزرگترهایشان داشته باشند و در انجام وظایف خود پایداری نداشته باشند.

سبک فرزند پروری مستبدانه:

طبق نظر بهترین روانشناس عروسی و خانواده و ازدواج این والدین کنترل زیاد و محبت کمی را دارند و به شدت محدود کننده هستند و در واقع سرد و طرد کننده ولی کنترل گر هستند و در بزرگسالی کم رو می شوند و از پیش قدم شدن در کارها پرهیز می کنند و این کودکان یاد می گیرند اطاعت بی چون و چرا بهترین روش برای حل اختلاف و مشکلات است. و از طرفی چون اجازه نداند احساسات خود را نشان دهند و خشم خود را نشان دهند به افراد عصبی تبدیل می شوند.

سبک فرزند پروری مقتدارانه:

در این سبک والدین به صورت مقتدرانه ، قاطع و اطمینان بخش عمل می کنند. در این شیوه والدین در عین ابراز صمیمیت به فرزندان ، کنترلی معقولانه را نیز برای آن ها در نظر می گیرند. این نوع والدین گرم، پذیرنده، فرزند محور و همراه با کنترل متعادل اند. به گونه ای که به فرزندان اجازه می دهند، متناسب با سنشان مسئولیت بپذیرند و در عین حال، محیطی را برایشان فراهم می کنند که کودک بتواند مطمئن و مستقل قدم بردارد . این فرزندان یاد می گیرند تعارض وقتی به بهترین شکل حل می شود که دیدگاه های طرف مقابل را دوستانه به حساب بیاورد و این مهارت ها و مجموعه ی آن ها باعث حل مشکل به صورت مشترک و موثر می شود و روابط مناسب بین کودک با همسالان ایجاد می شود و در نهایت حمایت اجتماعی مناسب برقرار می شود. در واقع این والدین با بیان آشکار آنچه از کودک انتظار می رود، بین محبت شدید و کنترل شدید توازن ایجاد می کنند و از شیوه های متعادل استفاده می کنند و با وجود کنترل هرگز فرزندشان را تحقیر نمی کنند و صمیمی و دلسوز و به نیاز های کودکان حساس هستند و رابطه والد و فرزندی را به صورت لذت بخش و خشنود کننده برقرار می کنند. آن ها در تعامل های خود با کودکان گرم وصمیمی هستند و از طرفی ثابت قدم هستند و فرزندان را برای پذیرش مسئولیت رفتارهایشان آماده می کنند. 

برای این که بتوانید به اندازه کافی در فرزند پروری خوب عمل کنید سعی کنید با کلینیک روانشناسی در ارتباط باشید و اطلاعات لازم را دریافت نمایید.