بی اعتنایی عاطفی یعنی کوتاهی کردن در تأمین نیازهای منطقی کودک برای رشد عاطفی و خود انگاره سالم. و ازار عاطفی کاری است که والدین در حق کودک می کنند . مشاور خانواده میگوید بی اعتنایی عاطفی برعکس ان است یعنی والدین کاری نمی کنند. جدا کردن کامل بی اعتنایی عاطفی به کودک از آزارگری کار دشواری است. مرز بین این دو پیدا کردنش سخت است.

آزار عاطفی چه فرقی می کند؟ 

طبق نظر مشاور روانشناس آزار دادن تصادفی و از سر بی توجهی نیست، انجام دادن کاری یا حتی انجام ندادن کاری است با علم به اینکه موجب درد عاطفی می شود.

آزار عاطفی غالباً به صورت مسخره کردن، سرکوفت زدن، سرزنش کردن و تحقیر کردن است. این کار فقط موقع عصبانیت مادر روی نمی دهد بلکه با هر لحنی ممکن است بیان شود حتی به صورت شوخی در مقابل دوستان یا نزدیکان.  گرچه آزار عاطفی اغلب در قالب کلمات خشن و انتقادی است ولی می تواند غیر کلامی هم باشد. مانند  خودداری از صحبت کردن با بچه ، نگاه های پر از نفرت و رفتارهایی که خود انگاره و عزت نفس کودک را ضعیف می کند و‌ یا موفقیت کودک را خراب می کند همه این ها شرایط آزار عاطفی را دارد.از کلمه عاطفی مشخص است که ما دربارهصدمه فیزیکی صحبت نمی کنیم، بلکه منظورمان صدمه عاطفی است . 

تهدید کودک به ترک کردنش آزار عاطفی است اظهاراتی مثل اینکه  تو را به یتیم خانه می برم یا اگر باز هم این کار را بکنی ولت می کنم این پیام را به کودک منتقل می کند  که نمی توان روی حضور مادر حساب کرد. چنین تهدیداتی در کودکان که مادر برایشان وحشت آفرین است و دلبستگی غیرایمن و در کل ناامنی را در آن ها قوت می بخشد.

تهدید کردن به ترک فیزیکی نوعی ترک عاطفی محسوب میشود این منظور را می رساند که نمیتوانی روی من حساب کنی. این عمل آزار تلقی می شود به این دلیل که عمدی است و  ضربه روانی وارد می کند.

مادری که خوب نیست  کسی است که می داند کجاها بیشتر آسیب پذیر هستی و گاهی دنبال نقطه ضعف هایت می رود و او می داند که چطور به شدت شرمساری کند شرم یکی از دردناک ترین عواطفی است که ممکن است تجربه کنیم، وقتی کودک آزار عاطفی می بیند، مورد بی اعتنایی عاطفی نیز قرار می گیرد گرچه عکس اینمطلب صدق نمی کند.

چنین مادرانی چقدر بد هستند؟

 مرکز مشاوره تاکید دارد که بی اعتنایی عاطفی و آزار عاطفی هر دو به شدت خسارت بارند و امکان ندارد که بگوییم خیلی بد نیستند، مگر اینکه صریحاً انکارشان کنیم. این رفتارها بد هستند حتی گرچه معمولا مدتی طول می کشد تا کاملا با این قضیه مواجه شویم.

 یافته های مطالعه انجمن روان شناسی آمریکا  نشان می دهد  که کودکانی که به لحاظ عاطفی آزار دیده و مورد بی اعتنایی قرار گرفته اند در مقایسه با کودکانی که آزار فیزیکی و جنسی دیده اند با مشکلات سلامت روان مشابه و گاهی بدتری مواجهمی شوند.

مشاور خانواده کشف کردند که کودکانی که از نظر روان شناختی آزار دیده اند ازاضطراب، افسردگی و عزت نفس پایین رنج می برند  و علائم اضطراب پس از ضربه روانی را دارند و به همان اندازه یا بیشتر از کودکانی که آزار فیزیکی یا جنسی دیده اند، با خطرخودکشی مواجه هستند.

بی اعتنایی شدید در سالهای اول زندگی ممکن است تهدیدگر زندگی  باشد کودک زیر یک سالی که از روابط متقابل سال های اول محروم است چهارچوب یا محرک های ذهنی را برای ورود کامل به دنیای انسانی ندارد.

فکر کنید که تحقیر و حتی تنفر کسی که به او وابسته هستید چه حسی دارد. اگر با مادرتان این حس را داشته باشید، ممکن است احساس کنید که هر لحظه زندگیتان را با یک فوت خاموش می کند. هر دو سوی بی اعتنایی عاطفی و آزار عاطفی بنیان زندگی سالم را کاملا متزلزل می کند چنین رفتارهایی شما را از زندگی سالم دور نمی کند بلکه مجبورتان خواهد کرد شالوده جدیدی برای زندگیتان بسازید. 

همانطور که می بینید استفاده از ازار عاطفی نظیر تحقیر و سرزنش و غیره و از طرفی بی اعتنایی بعنی بی توجه بودن به کودک و نیاز های اساسی اش بسیار در شخصیت او تاثیر می گذارد و شرایط بدی را به همراه خواهد داشت. تغییر یبک فرزند پروری و اصلاح ان می تواند کمک کنندهذی وضعیت فرزندتان باشد. در مواردی لازم است که والدین تغییر کنند تا بچه ها نیز تغییر کنند و تا دیر نشده و باید در جهت اصلاح ان قدمی برداشت و حال خوب را تقدیم بچه ها کرددبا والدین خوب بودن. 

مشاور روانشناس می گوید قرار نیست که بهترین به عنوان والد باشیم و گاهی ممکن است که به خاطر فشار روانی و مسائل دیگر عصبانی شویم و حال خوب نداشته باشیم ولی همه ی ان خا باید به صورت مناسب خود را نشان دهند و والد خوب بودن برای بچه ها شرایط خوبی را به همراه خواهد داشت.